بارها و بارها، زمانی که بزرگترها میخواهند برای کسی دعا نمایند،
میگویند: الهی پیر شی. این دعا در برای جوانان، معنی واضحی ندارد،
و جوانها نمیدانند که پیر شدن یعنی چه؟ و شاید بعضی از آنها مثل
یکی از رفقایم، میگفت “من از هیچ چیز نمی ترسم، الا از پیری”.
اما اگر الان میتوانستم به ایشان دسترسی داشته باشم، میگفتم که اگر
بتوانی زندگی متعادلی داشته باشی و امید به زندگی داشته باشی،
پیر شدن، میتواند همراه با داشتن تجربه های گرانبها، نشاط و شادی
و سرگرمی به همراه داشته باشد.
بچه که بودم بزرگترها همیشه این دعا روی لبشان بود که
«الهی پیر شی!» آن موقع تعجب می‌کردم که چرا این دعا؟
چرا باید دعا کنیم که کسی پیر شود؟ بعدا فهمیدم که منظورشان
از پیری، عمر دراز است…
به هرحال قرار نیست تا ابد جوان باشیم. پدر(110 ساله) هم همیشه
خمیده نبود. روزی روزگاری مثل بقیه جوان بود.
شاید سرحال‌تر از بقیه جوانها. در کار خدا نمی‌شود دخالت کرد،
ولی واقعا از پیر شدن به معنای «ضعیف شدن و زمین‌گیر شدن»
باید ترسید، و باید راهکارهائی را انجام داد که به این وضعیت دچار نشد.
پیشنهاد می شود، مقاله الماس ابدی است را
مطالعه فرمائید.
الهی پیر شی، دعاست یا نفرین؟
در اینجا، ما دقیقاً پیر شدن را میخواهیم، اما نه “ضعیف شدن”
و “زمین گیر شدن”، که اگر چنین باشد، هیچ بنی بشری، منتظر
چنین پیری نمیباشد، پیری که دستگیر اطرافیان باشی و تمام
اطرافیان گریزان(بعلت ضعف و زمین گیر شدن) باشند.
ما میخواهیم شخص در زمانی که حکم پیشکسوتی(بازنشستگی)
را دریافت نمود، با کوله باری از تجربیات به شادی و نشاط همراه
با سلامتی کامل خود در این مسیر ادامه دهد. همانگونه که
نمونههائی از آنها را قبلاً عنوان نمودهام.
پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟
استراحت بدون دغدغه تنها تعریفی است که میتوان از پیشکسوتی
(بازنشستگی) داشت، اصلی که امروز به واقع برای قشر پیشکسوت
(بازنشسته) ما، غریبهای بیش نیست.
اگر شخصی در 20 سالگی وارد اداره شود، حدوداً در سن 50 سالگی
به سن پیشکسوتی(بازنشستگی) میرسد، یا هر سنی که وارد شود،
تا سن 60 سالگی نهایتاً میتواند در اداره بماند، و بعد از 60 سالگی
را دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) مینامند. این دوران را نیز میتوان
به دو دسته تقسیم نمود:
- پیشکسوت(بازنشسته) جوان( 60-75) سال
- پیشکسوت(بازنشسته) پیر (75 سال به بالا)
و اینکه شخص بعد از پیشکسوتی(بازنشستگی) تا چند سال دیگر
در این دنیا بماند، مشخص نیست.
و آیا باید برای دوران بعد از پیشکسوتی(بازنشستگی) برنامهای
داشته باشیم، یا خیر؟
البته تعدادی از افراد، با نگاه بدبینانهای که به پدیده پیشکسوتی
(بازنشستگی) دارند، این دوران را، دوران به اصطلاح با
زن نشستن در خانه تفسیر میکنند، و اگر فرد، از خانم های
بزرگوار باشد، حتماً با مرد نشستن در خانه تفسیر می شود.
متأسفانه این فکر در ذهن تعدادی از این عزیزان جای گرفته است.
و به محض دریافت حکم پیشکسوتی(بازنشستگی)، احساس میکنند
که دیگر دوران کار و سودمندی تمام شده است. و دنیا و زندگی
برایشان به پایان رسیده است.
با دریافت این احساس منفی و پوچی، افسردگی که اولین مهمان
ناخوانده بدن است، به بدن وارد گردیده و با خود بقیه مهمان های
ناخوانده ناصواب دیگر را نیز، وارد بدن مینماید.
در این سنین معمولاً فرزندان، بالغ گردیده و هر کدام به دنبال
زندگی خود میروند و دیگر امکان توجه کردن به والدین خود
را ندارند.
حال که این قشر خوب و با تجربه و زحمتکش، از طرف بعضی
از ادارات و دولت، به فراموشی سپرده شدهاند، و جو ناسالم جامعه
نیز به شایعات در خصوص پیشکسوتان(بازنشستگان) دامن میزند،
بر خود واجب میدانیم که با یاری و مدد از پیشکسوتان(بازنشستگان)
گرامی، فکری به حال افزایش شور و نشاط همراه با سلامتی در این
دوران نمائیم. و زندگی دوم خوب و لذت بخشی را برای خود خلق
نمائیم و دعای دیگران در حقمان(الهی پیر شی) معنی واقعی پیدا نماید.
مقاله سن تنها یک عدد است را از دست ندهید.
الهی پیر شی با همکاری و همراهی خود شما:
در این راه، همراهی شما دوستان عزیز را خواستارم. هیچکس را
به زور نمیتوان خوشبخت نمود. فعالیتها و برنامههای ذکر شده
در این سایت، تا زمانی که اجرا نشود، قابل قضاوت نخواهد بود.
ما هدفمان را رسیدن به حداقل سن 100 سالگی شاد و موفق
قرار دادیم.
برای اینکه به این مقصود نائل شویم، این راه را به دو نیم راه
تقسیم نمودیم. یکسری از فعالیتها باید در قبل از رسیدن به این
دوران(زمان اشتغال) برنامه ریزی و انجام شود، یکسری اقدامات
نیز بعد از رسیدن به این دوران و در این دوران باید برنامه ریزی
و به عمل درآید.
بر اساس آمار موجود، امید به زندگی در حال حاضر، حدود 75 سال
است، و بر اساس تحقیقات به عمل آمده، بواسطه پیشرفت تکنولوژی،
برآوردها حاکی از افزایش امید به زندگی تا 200 سال، در سال
1400 دلالت دارد. ما به صورت خیلی بدبینانه، امید به زندگی تا
100 سال را مدنظر قرار داده و برای داشتن زندگی خوب پس از
پیشکسوتی(بازنشستگی) و شروع زندگی دوم و وقتهای اضافه
زندگی و رسیدن به پیری بانشاط و سالم، برنامهریزی مینمائیم.
ضمناً الهی پیر شی، نام کتابی است که در
خصوص ارائه راه کارهای ساده، برای داشتن زندگی
شاد، با نشاط و سالم در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)
به رشته تحریر در آمد است، که می توانید آن را از اینجا
تهیه نمائید.
اگر این مقاله برای شما مفید بود،
آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.
پیر شدن در این دعا به معنای عمر طولانی نیست. پیر شدن در فرهنگ ایرانی معنایی عرفانی دارد. پیر همان مرشد و بزرگ و والا مقام شدن و…در نزد مردم است که در زبان فرهنگی ما باقی مانده.
با سپاس از شما، دید جدیدی نسبت به جمله الهی پیر شی، به ما ارائه نمودید، ممنونم.