اولین حقوق بازنشسستگی

اولین حقوق بازنشستگی

با دخترم در حال انجام کاری در بیرون از خانه بودم که ناگهان صدای موبایل مرا به خود آورد و زمانی که به موبایل نگاه کردم، متوجه واریز اولین حقوق بازنشستگی­ ام شدم.

برای مدتی کاملاٌ هوش و حواس از سرم پرید، بله همانطوری که قبلاً برایمان شرح داده بودند و ما نیز به کرات آن را در مقالات و سمینارها، برای افراد شاغل در انتظار بازنشستگی، بیان نموده بودیم، میزان حقوق باید حدود نصف تا دو سوم کاهش می ­یافت. لکن با نگاه به مبلغ واریزی، متوجه شدم که حقوق من از یک چهارم هم کمتر شده و همین بود که مرا دگرگون ساخت.

اولین حقوق دوران بازنشستگی چیست:

اولین حقوق، حقوقی است که پس از ابلاغ حکم بازنشستگی که توسط کارگزینی یا حوزه منابع انسانی محل اشتغال انجام می شود شما می­ بایست، یک برگه تسویه حساب از همان محل دریافت و شروع به تکمیل امضاء آن برگه نمائید.

جالب این است که در عصر تکنولوژی و اطلاعات، همچنان آن برگه باید به صورت فیزیکی توسط افراد امضاء گردیده و اگر آن سازمان یا اداره، دارای چندین ساختمان و بنا باشد، که دیگر، کار آن کارمند یا کارگری که آماده بازنشستگی است، در آمده و باید از این ساختمان به آن ساختمان رفته تا بتواند امضاء­های آن برگه را تکمیل و پس از آن، برگه تکمیل امضاء شده را (البته اگر بتواند در چند روز آن برگه را تکمیل امضاء نماید که باید به ایشان تبریک گفت) به همان محل کارگزینی یا حوزه منابع انسانی تحویل نماید.

سپس کارمند مربوطه نامه صدور حکم بازنشستگی را صادر و مراحل پرداخت حقوق بازنشستگی با مشخص نمودن حساب بانکی جدید و بانک جدید و ارائه اسناد مربوطه، آغاز می­شود.

پس از آن است که در سر ماه، باید منتظر رسیدن اولین پیامک بانک باشید تا به شما، از واریز اولین حقوق بازنشستگی ­تان خبر دهد.

چطوری می توان با اولین حقوق بازنشستگی رفتار نمود:

حال این سوال پیش می­آید که اگر خود ما این مراحل را بارها و بارها به افراد دیگر گوشزد نمودیم، پس این هاج و واج شدن، دیگر چه معنائی دارد؟

جواب این است که ما تاکنون خود را برای کاهش نصف تا دوسوم مبلغ حقوق آماده نموده بودیم، لکن دیگر انتظار کاهش تا یک چهارم را نداشتیم.

بالاخره شوک ورود  اولین حقوق پس از مدتی برطرف شد.

حال با دو راه، در پیش رو، مواجه هستیم:

  1. اینکه خدا رو شکر کنیم و قبول کنیم که همین حقوق و مزایای ما است و به خانواده و اطرافیان نیز این مطلب را گوشزد نموده و آغاز دوره صرفه­ جوئی جدی در زندگی را رقم زده و آماده کاهش هزینه­ های غیر ضروری خود باشیم. و مشخص است که ابتدا باید از هزینه­ های تفریح و نشاط شروع نمود تا بتوان با همان حقوق اندک، هزینه­ های خورد و خوراک و پوشاک را تأمین نمود.

که باز معلوم است که با این شیوه­ای که به جلو پیش می­رویم و با کاهش قدرت خریدمان، کم ­کم باید به فکر کاهش هزینه­ های خورد و خوراک معمولی خود نیز باشیم. و اینکه تا کجا ما بتوانیم از این هزینه­ ها، بکاهیم، مشخص نیست.

  • اما راه دوم این است که باز در ابتدا خدا رو شکر کنیم و به سراغ ایجاد درآمد جدید باشیم. و این حقوق بازنشستگی را تنها برای همان هزینه ­های خورد و خوراک(البته اگر به همان میزان برسد) قرار داده و با تجربه ­ای که از دوران اشتغال خود بدست آورده­ ایم، کار جدید و یا سرمایه ­گذاری جدید(با توجه به مبالغ پرداختی در پایان خدمت) انجام دهیم تا بتوانیم بدین وسیله درآمد جدیدی برای خود به دست آوریم.

این دو راه بر سر راه هر بازنشسته ­ای وجود دارد.

و این دو انتخاب است که هر بازنشسته ­ای می­تواند هر یک از دو مورد فوق را انتخاب و ادامه زندگی را داشته باشد.

حالا با اولین حقوق بازنشستگی چکار کنیم؟

خوب تا اینجا اگر انتخاب خود را نموده باشیم، اگر از گروه اول باشیم که باید خود را آماده کاهش هزینه ­ها نموده و شروع به حساب و کتاب نموده و بقول معروف، کمربندها را محکم تر بسته تا کمتر بتوانیم غذا خورده و بیشتر زنده بمانیم. و منتظر باشیم که بلکه دولت، مجلس و دیگر نهادهای مربوطه، دلشان به حال ما بازنشستگان سوخته و به رحم امده و کمی افزایش حقوق برایمان تصویب و ابلاغ نمایند تا ما هم بتوانیم بلکه کمی از موارد ضروری زندگی خود را انجام دهیم.

اما اگر از گروه دوم باشیم که امیدوارم بیشتر بازنشستگان از گروه دوم باشند، باید با نگاهی به گذشته و با استفاده از تجارب قدیم، بتوانیم شروع به انجام فعالیتی نمائیم که در آن، حداقل یک نیاز مردم برطرف گردد و بدینوسیله بتوانیم برای خود نیز درآمدی کسب نمائیم.

البته تنها بحث کسب درآمد نیست، چون در صورت کسب درآمد، ما به احساس مفید بودن که نیاز هر فردی است نیز پاسخ داده و در عین حال بخاطر تلاش ها و کوشش هایمان، نیز می توان سلامتی را تضمین نمود.

اگر این مقاله برای شما مفید بود، لطفا آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

نسخه مخصوص به خود در دوران بازنشستگی

هر کسی نسخه مخصوص به خودش را باید داشته باشد

در کلاسها و فضاهای مجازی، وقتی که مخاطبان در جریان وظائف و موضوع فعالیت اینجانب که توانمندسازی بازنشستگان و توانمندسازی بانوان می گردند. همیشه از من می خواهند که برای توانمندسازی آنها، دستورالعمل و نسخه ای ارائه کنم.

آیا شما نیز، چنین نظری دارید؟

آیا شما نیز همیشه دنبال این هستید که دیگران به شما بگویند که چگونه باید رفتار کنید؟

آیا شما می خواهید که بدانید که چگونه می توانید هر چه سریعتر توانمندی خود را در دوران بازنشستگی به دست آورید؟

اگر به دنبال پاسخ این سئوالات هستید، پیشنهاد میکنم که کمی وقت گذاشته و این مقاله را تا انتهای آن، مطالعه نمائید.

نسخه پیچی یعنی چه؟

در فرهنگ دهخدا نسخه پیچی به معنای “آماده کردن دارو از روی نسخه طبیب دوای بیمار را” آمده است.

پیچیدن نسخه به این معناست که باید پزشک در هنگام مراجعه شما به مطب، با پرسیدن سئوالات و معاینه شما، به بیماری پی برده و برای درمان آن، داروهای لازم را در برگه ای که به آن نسخه می گویند نوشته و آن نوشته را به داروخانه برده و داروهای مورد نظر را دریافت نمائید.

اما در علوم انسانی و توانمندسازی، نسخه نوشتن برای دیگری، شاید بتوان گفت، غیر ممکن است چون زیرا درست است که در علوم پزشکی هر بیماری، با داروی مخصوص به خودش درمان می گردد، لکن در علوم انسانی، بیماری ها، با توجه به روحیات، محیط، خانواده، وضعیت جسمی و روحی و تجارب و توانائیهای هر فرد می تواند بسیار متفاوت باشد و هیچ نسخه ای که در یک خانواده و بر روی یک فرد، تأثیر مثبت گذاشته، لزوماً برای فرد و خانواده دیگر، لزوماً نمی تواند همان تأثیرات را داشته باشد.

چرا به دنبال نسخه پیچی در زندگی خود هستیم؟

ما همه به دنبال این هستیم که برای هر سئوال و مشکلی هر چه سریعتر بهترین و سریعترین راه حل ممکن را یافته و آن را بکار ببندیم و حاضر نیستم که برای چیزی که می خواهیم کمی تلاش و از خود گذشتگی به خرج داده و کمی تحمل و صبر داشته باشیم، به همین جهت در زمانهایی که در کلاس درس و سمینار هستیم، عزیزانی که در آنجا حضور دارند، بعد از اتمام کلاس، به نزدم می آیند و از من درخواست گرفته نسخه ای برای توانمندسازی خودشان را دارند. در صورتی که نسخه هر فردی، با فرد دیگری متفاوت است، زیرا که وضعیت خانوادگی، وضعیت اقتصادی، وضعیت جسمی، تجارب و مهارت های هر فردی با فرد دیگری، متفاوت است همچنین شخصیت های هر یک متفاوت است، لذا در اینجا باید بدانید که نسخه نوشته شده برای هر کسی، باید متناسب با خودش باشد، و این نسخه تنها، می تواند توسط خود افراد نوشته شود.

حال با مثالی، این موضوع را کامل تر می نمایم:

شما فرض کنید که برای گرفتن همان نسخه پیش من آمده و درخواست نسخه می نمائید و دستورالعملم برای توانمندسازی شما، این است که بروید و برای دیگران تایپ نمائید، حال اگر شما به هیچ عنوان تایپ کردن را بلد نباشید و با نرم افزارهای تایپ آشنائی نداشته باشید، این نسخه عملاً بیهوده ارائه شده است.

و در خصوص انواع شخصیت هم همچنین است، فرض کنید که به شما گفته شده که باید به میان جمعی بروید و برای آنها، سخنرانی نمائید، در صورتی که شما یک فرد درونگرا هستید و از رفتن به میان جمع، واهمه دارید. هر چند که از هر چه که می ترسید، باید به میان آن پریده و خود را از شر آن ترس، رها نمائید، لکن در وهله اول، شما به هیچ عنوان چنین درخواستی را قبول نخواهید نمود.

می بینید که نسخه هر فردی برای فرد دیگری، لزوماً نمی تواند خوب و بهینه باشد.

چگونه می توانیم خودمان، برای خودمان نسخه بپیچیم؟

کافی است که کمی به توانائیها و مهارتهای خود، بیش از دیگران توجه نموده و واقعاً بخواهید که زندگی تان تغییر کند، یا بقول ما، واقعاً تشنه شده باشید.

احتمالاً این قصه را شنیدید که یک فردی آمد و گفت که تشنه شناس است، و ایشان را در تابستان سر یک کلاس برده و یک پارچ آب و یک لیوان نیز روی میز قرار دادند.

بعد از چند دقیقه، یکی از دانش آموزان، دستش را بالا برده و ادعا نمود که تشنه است، این فرد تشنه شناس، با تکان دادن سر و گفتن خیر، اعلام نمود که ایشان تشنه نیستند.

بعد از چند دقیقه دیگر، دانش آموز دیگری، دست خود را بالا برده و درخواست آب نمود، باز هم تشنه شناس اعلام نمود که ایشان هم تشنه نیست.

پس از این جریان، یکی دیگر از دانش آموزان، گفت که ایشان را بی خیال بشید و خودش به سمت پارچ آب، رفت تا لیوان آبی را بدست بیاورد. تشنه شناس با لبخند اعلام نمود که ایشان، تشنه هستند.

بله انسان تشنه منتظر نمی ماند که دیگران برایش آب تهیه کنند. بلکه خودش دست به کار شده و برای اینکه خودش را سیراب نماید، دست به اقدام می زند.

در حال حاضر، بیشتر عزیزان بازنشسته، منتظر این هستند که قوانین، نمایندگان و دولت از آنها حمایت نموده و با افزودن مبلغ، به حقوق ناچیزشان، آنها را در پیمودن زندگی یاری نمایند.

در صورتی که اگر درست بنگرند، این عزیزان نباید منتظر کسی برای سیراب نمودنشان بمانند و باید خودشان با آشنائی بیشتر با توانائی، مهارت و تخصص های خود، بتوانند نسخه مربوط به خود را تهیه و آنرا جهت تغییر وضعیت زندگی خود، بکار ببندند.

اکنون باید چه کار کنیم؟

کافی است که با انرژی بدست آمده، شروع به خودشناسی خود نموده و نسخه مربوط به خود را در اسرع وقت تهیه و فوراً آنرا با اجرا نمائید.

اقدام مهمترین و مؤثرترین عامل در تغییر وضعیت زندگی خود است.

صاحبان کسب و کارهای سرآمد و عالی، فقط به سودآفرینی نمی اندیشند، این افراد می کوشندکارهای پرثمر و خیرخواهانه را به شیوه ای شگفت انگیز و با همه ی توان و تلاششان به ثمر برسانند. “آنتونی رابینز”

اگر این مقاله برای شما مفید بود، لطفا آن را با دیگر عزیزان خود نیز به اشتراک بگذارید.

شور و نشاط در دوران بازنشستگی

شور زندگی در دوران بازنشستگی

زمانی که بالاخره، شاهین بازنشستگی، بر شانه های فرد پس از سالیان سال خدمت در اداره یا محل کار، نشست، زمان خداحافظی با محل کار و اشتغال، و رفتن به منزل است.

عده ای این زمان را، پایان زندگی می دانند

و عده ای دیگر، تازه آن را شروعی دوباره برای زندگی دوم می دانند.

آنهائی که در گروه دوم، قرار دارند، اتوماتیک وار، شروع به حرکت و ایجاد کسب و کار جدید، و یا استفاده بهینه از این دوران فراغت بسیار زیاد می نمایند. و در این راه، به هیچ عنوان، حتی نام بازنشسته را بر خودشان نمی گذارند و دیده شده، که برخی از این عزیزان، حتی از این لقب، که به آنها داده می شود، بسیار ناراحت و عصبانی می شوند

و در جواب می گویند،(البته بر اساس مشکلات متعددی که در اطراف وجود دارد) که بازنشسته، یک فرد بی تحرک و بی هدف است، در صورتی که ما، همچنان به کار و تلاش و فعالیت خود ادامه داده و بهینه و مفید از این اوقات، استفاده میکنیم.

اما. اما. اما

میرسیم به گروه اول

گروهی که این دوران را پایان زندگی می دانند و به همین خاطر، دیگر شور و هیجانی برای ادامه فعالیت و تلاش، و حتی تفریح و لذت بردن از شرایط و محیط را برای خود، مهیا نمی کنند.

و بصورت خیلی متعجبانه، حتی از موقعیت هایی که امکان دارد که برای آنها، شادی آور و لذت بخش باشد یا به نوعی، سودی برای آنها، نیز میسر باشد، اتوماتیک وار، حذر کرده و فراری هستند.

این افراد چه کسانی هستند

چرا شور زندگی در این افراد، به پائین ترین حد خود می رسد.

 

پیشنهاد می شود مقاله مهربان بودن با خود در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟ را نیز مطالعه فرمائید.

 

شور زندگی در دوران بازنشستگی، چیست؟

در تعریفی که آقای مصطفی ملکیان(روانشناس) از شور زندگی دارد که معقتقد است اگر انسان‌ها دارای شورونشاط زندگی باشند مسئله معنای زندگی منحل می‌شود، اما اگر شور زندگی نداشتند و مسئله معنای زندگی ایجاد شد، باید با جعل معنا این مسئله را حل کنند.

شور زندگی، در اصل به زندگی معنا و مفهوم می دهد و اگر شوری در زندگی داشتی، یعنی معنائی و مفهمومی نیز وجود دارد که به خاطر آن، تلاش و کوشش و امیدواری وجود داشته باشد.

 

چرا شور زندگی در دوران بازنشستگی، اهمیت دارد؟

اگر این شور در زندگی، مرده باشد، دیگر زندگی، آن معنا و مفهوم خویش را از دست داده، و تلاش و کوشش، بی معنا شده و امکان اینکه بتواند فرد را مجدداً به زندگی امیدوار کند، بسیار پائین می آید.

باید دقیقا، به معنای شور زندگی برگردیم، که چرا باید در این دوران، شور زندگی در بازنشستگان گرامی، افرادی که حداقل 30 سال، کار و تلاش نموده و تجربه ها و مهارت ها کسب کردند و اکنون در کار خود، به درجه استادی رسیده اند، تا این حد افول کند.

متأسفانه در کشور ما، جائی برای اینکه به شاغلین عزیز، این امر را گوشزد نماید که خود را برای دوران پر پیج و خم بازنشستگی فراهم نمایند، وجود ندارد، و از طرفی، مواردی که در این دوران، برای فرد بازنشسته به وجود می آید، اگر برای آن، برنامه ریزی لازم صورت نگرفته باشد، عملاً می تواند، فرد را مستأصل یا زمین گیر نموده  و مشکلات و مسائل فراوانی را نصیب فرد گرداند.

و خوشبختانه، مجموعه ما، طی تلاشی چندین ساله، برای تعدادی از سازمانها و ادارات، سمینارها و کارگاههایی در این خصوص برگزار و تعدادی را جهت ورود به این دوران آماده نمود و از طرفی، با چاپ کتاب، الفبای بازنشستگی، امکان آشنائی باقی عزیزان را مطالعه این کتاب، با این دوران فراهم نمود.

حال پس از این موارد، اگر مجدداً این شور در فرد، کاهش یافت، به چه صورتی می توان، این شور را مجدداً برگرداند.

 

چگونه می توان، شور زندگی را در دوران بازنشستگی، مجدداً برگرداند؟

 

در این دوران با شکوه، موارد بسیار زیادی هست که اگر عزیزان بازنشسته به آنها، بیش از مشکلات و مسائل، توجه و تمرکز لازم را بنمایند، هر کدام به تنهائی می تواند، شور و نشاط را در این گنجینه های نیروی انسانی، چندین برابر گرداند.

از جمله آنها اگر فرزند داشته باشید، حداقل می توانید به آنها، دلخوش داشته و برای آنها، شور و نشاط خود را مجدداً فعال نمائید

شاید تعدادی از آنها را به خانه بخت فرستاده و به سر خانه و زندگی خود رفته باشند، لکن هر فرزندی تا پایان عمر خودش، باز فرزند است و نیازمند والدین، برای مراقبت و حمایت از آنها.

پس در مرحله اول می توانید بر روی این عزیزان، تمرکز داشته باشید.

در مرحله دوم، اگر دارای نوه شده باشید، که دیگر نیازی حتی به این مقاله نداشته و اتوماتیک وار، این بمب های انرژی، می توانند، شور و نشاط را به زندگی شما برگردانند.

همانگونه که یکی از اقوام ما، متأسفانه در حادثه ای، یکی از فرزندان خود را از دست داد. و با مذاکره ای که با فرزند دیگر مجرد وی داشتیم، او را متقاعد ساختم که اگر والدین خود را می خواهد، هر چه سریعتر، آستین بالا زده و ازدواج نماید.

آن فرد، بالاخره، با پیشنهادم موافقت و پس از دو هفته به خواستگاری رفتند، و بلافاصله، مقدمات مراسم عروسی نیز انجام و ازدواج صورت پذیرفت.

دقیقاً در تابستان سال گذشته بود که به منزل این پدر رفتم، با دیدن نوه و نشاط و شادمانی که مجدداً به این خانه برگشته بود، حتی علیرغم از دست دادن یکی از فرزندان، قابل وصف نبود. پس یکی از بهترین شور و نشاط دهندگان در این دوران، نوه ها هستند.

در مرحله سوم، اگر همسر شما، در قید حیات هست، می توانید حالا که احتمالاً همه بچه ها، به سر خانه و زندگی خود رفته و شما را تنها گذاشته اند، زندگی دو نفره جدید را مجدداً آغاز نموده و بتوانید با برنامه ریزی مناسب، برای خود، شور و نشاط جدیدی به ارمغان آورده و معنای جدیدی برای خود، مهیا سازید.

و در مرحله آخر

این را برای مرحله آخر گذاشتم، شاید می بایست، در مرحله اول این مسئله را بیان می نمودم و آن اینکه، شاید بقیه و حتی همسر(در برخی از موارد به علت فوت یا هر علت دیگر) شما را ترک نمودند، یک فرد دیگر هست که همیشه شما با او هستید و او کسی نیست، بغیر از خودتان

بله، درست متوجه شدید، بخاطر خودتان، که بزرگترین حمایت کننده زندگی، در دوران اشتغال بوده و هست و خواهد بود.

شما همیشه باید، بخاطر اینکه هنوز از مواهب خیلی از نعمتها، استفاده می نمائید، خدا را شاکر و برای سلامتی و طول عمری که نصیب شما شده(که نصیب هر کسی نمی شود) باشید.

و شکر این نعمت، آن است که تا زمانی که هستید، برای زندگی خود، معنا و مفهومی داشته باشد و شور و نشاطی که نه تنها، برای خودتان انگیزه، بلکه برای اطرافیانتان نیز، انرژی به همراه داشته باشد.

 

الان باید چکار کنیم؟

حالا با این همه مطالبی که خدمت شما عرض شد، باز هم می خواهید بفرمائید که شور و نشاطی وجود ندارد.

شور و نشاط، اگر هم نباشد، شما باید، آن را خلق و در زندگی به کار گیرید و از مواهب و نتایج آن، بهره مند گردید.

 

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

لطفاً آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

 

 

 

مهربان بودن با خود در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

مهربان بودن با خود در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

مهربان بودن را هر فردی، مدعی است که خود مهربان

است، و با دیگران به مهربانی رفتار می نماید.

در اینجا یک سئوال مطرح است و آن این است که

مهربانی که هر فردی به زبان می آورد، دقیقاً همان

مهربانی است که دیگران می خواهند.

یا فراتر از آن برویم، در اصل مهربانی چیست؟

مهربانی با خود چیست؟ که بتوان از طریق آن به مهربانی

با دیگران دست یافت.

ما در این مقاله بر آنیم به این مقوله نگاهی تازه بیندازیم

و این مهربانی را مورد بررسی قرار دهیم.

با ما همراه باشید.

پیشنهاد می شود، مقاله احترام به خود در دوران

پیشکسوتی(بازنشستگی) را نیز مطالعه نمائید.

مهربان بودن چیست؟

مهربانی در ویکی پدیا به مجموعه اعمال و رفتاری گفته

می‌شود که حاکی از ایثار، مدارا، قدرشناسی و احترام

به دیگران است. مهربانی در بسیاری از فرهنگها و ادیان،

ارزش به شمار می‌آید.

و مترادف های مهربانی: تولا، حفاوت، آزرم، خوش خلقی،

دوستی، شفقت، عاطفه، عطوفت، عنایت، گرم سری،

لطف، محبت، مرحمت، نوازش، نیکویی

نتایج پژوهش ها نشان داده است که اغلب مردم مهربانی

را یکی از مهم‌ترین صفات انسان‌های خوب می‌دانند.

روان‌شناسان مهربانی را توجه‌کردن و ارزش‌دادن به دیگران

و یاری دادن آنها بدون در نظرگرفتن منفعت شخصی

تعریف کرده‌اند.

مهربانی جزو ویژگی های ذاتی انسان است. انسان با این

ویژگی به دنیا می آید، اما با توجه به شرایط زندگی

بعضی ها بیشتر مهربان هستند و بعضی ها کمتر.

یک مَثَل قدیمی هم هست که می‌‌گوید “از هر دست

بدهی، از همان دست می‌گیری”. به نظر می‌آید آنها

که مهربان‌ترند شادترند! خیلی از روان‌شناسان می‌گویند

مهربانی در درمان افسردگی هم تأثیر دارد. چون آدم‌های

مهربان وقت خود را به یاری‌دادن دیگران می‌گذرانند،

احساس خوشایندی در خود دارند که باعث می‌شود

کمتر افسرده شوند.

پیشنهاد می شود، مقاله زندگی خوب در پیشکسوتی

(بازنشستگی) را نیز از دست ندهید

چرا مهربان بودن با خود، دردوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) مهم است؟

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) بخاطر شرایط خاصی

که بعضی از افراد در این زمان دارند، اطرافیان سعی

می کنند که به آنها محبت نمایند و یکسری از کارهای

آنان را برایشان انجام می دهند.

لکن متأسفانه این اطرافیان مهربان، به این مسئله توجه

نمی نمایند که ما اگر کارهای خود را انجام ندهیم، و از

بعضی از اعضاء بدن خود استفاده ننمائیم، آن عضو، بعد

از مدتی، از دسترس ما خارج و بی حرکت خواهد شد.

در یکی از روزها در مراسمی، زمانی که عزیز پیشکسوتی

(بازنشسته) می خواست کفش های خود را بپوشد،

پسر این عزیز، خم شده و کفش های این پیشکسوت

(بازنشسته) را به پایش نمود و بعد از آن بندهای کفش

را نیز بست.

من در آنجا مشاهده کردم که این پیشکسوت(بازنشسته)

گرامی، بدون اینکه تلاشی برای پوشیدن کفش خود بنماید،

صرفاً ایستاده که دیگران کار او را انجام دهند.

فقط یک مسئله است که باید مورد توجه اکید این عزیزان

قرار گیرد و آن این است که شاید این گنجینه های گهربار

نیروی انسانی، مثل زمان جوانی نتوانند به همان سریعی،

کارهای خود را انجام دهند، لکن می توانند همان کار را

به صورت آهسته تر انجام دهند، ولی با دقت بیشتر.

پس اگر برای شما مقدور است، اجازه ندهید، فردی انجام

کارهای شما را به عهده گیرد.

مقاله خدمت به خود در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) را از دست ندهید.

چگونه می توان در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) با خود مهربان بود؟

چیزی که در این بند بسیار حائز اهمیت است، این است

که در این مرحله در ابتدا فقط خودتان را ببینید و از دیدن

دیگر افراد، خودداری نمائید.

ایمان و توکل بر خدا: اگر ما به خدای خالق و متعال

ایمان داشته باشیم، می دانیم که او این بدن را برای

انجام تکالیفمان در اختیارمان قرار داده است و باید به

نحو احسن از آن محافظت و نگهداری نمائیم.

لبخند فراموش نشود: برای شروع در هر کاری، بعد از

توکل بر خدا، لبخند می تواند بزرگترین محبتی باشد که

شما نسبت به خود به روا می دارید.

تشکر و شکرگزاری: شما برای هر کار ساده ای که

فردی یا شخصی برای شما انجام دهد، بلافاصله از او

تشکر می نمائید، اما چگونه است که از خدای بزرگ

برای خلقت خود، و از اعضاء بدن خود(تک تک) برای

انجام اعمال و وظائف محوله و نیز همیاری با شما

برای گذران عمر، تشکر نمی کنید.

چه زیبا است که با انجام هر کاری، بالا رفتن از پله،

دیدن مناظر زیبا، گوش کردن به موسیقی ها و صوت های

زیبا، چشیدن مزه های خوب و … از تک تک اعضاء بدن

خود، تشکر کنیم.

و بسیار خوب و پسندیده است، که هر شبانه روز،

خود را چندین بار در بغل گرفته و دستان محبت آمیز

را بر بدن خود نیز بکشید.

مراقبت از تک تک اعضاء بدن: همانگونه که باید از

تک تک اعضاء بدن تشکر نمائیم، همانگونه نیز باید

نسبت به مراقبت از این اعضاء گرانبها، نیز توجه لازم

مبذول داریم، مثلاً کلیه را تا می توانید باید با دادن آب،

سیراب نگه دارید، یا ماهیچه ها را با ورزش های روزانه

سرحال نگه دارید، یا چشمان را با ورزش های چشم،

همیشه بینا نگه دارید و …..

قضاوت کردن را کنار بگذارید: اگر بتوانید این خصیصه

نامطلوب که متأسفانه در اکثر افراد وجود دارد، را در

خصوص بقیه کنار بگذاریم، می توانیم آرامش بسیار

زیادی را به خودمان هدیه کنیم.

همیشه آراسته و خوش تیپ باشید: همیشه از

بهترین پوششها استفاده نمائید و معطر و خوش بو باشید،

حتی اگر کسی در کنارتان نباشد، چون این موارد، همگی

بر وجود شما تأثیر گذار خواهد بود.

جشن گرفتن بعد از هر پیروزی: بسیار مهم است که

بعد از انجام هر فعالیت اثربخشی، برای خود جشن

باشکوهی بگیرید و خود را سورپرایز نمائید، زیرا این شما

بودید که این موفقیت را به دست آوردید.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

مفهوم شخصی از خود در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

مفهوم شخصی از خود در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

مفهوم شخصی را میتوان بدین صورت توضیح داد

که به هر یک از عزیزان پیشکسوت که نظاره می کنید،

هر یک خصوصیت و شخصیت خاص خود را دارد و هر

یک بنا به مفهومی که از خود دارد، با ظاهرهای متفاوت،

افکار و رفتارهای متفاوت در جامعه هویدا می شوند.

حال این ظاهر شدن ها، چرا با یکدیگر تفاوت دارد،

موضوع این مقاله است.

با ما همراه باشید.

پیشنهاد می شود مقاله مهربان بودن با خود در

دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

را نیز مطالعه فرمائید.

مفهوم شخصی چیست؟

مفهوم شخصی از خود، همان چیزی است که شما در

مورد خودتان به آن معتقد هستید و هر آن چیزی که شما

در مورد خودتان به آن باور داشته باشید، دقیقاً شخصیت

و روحیات شما را می سازد و شما همان چیز خواهید شد.

این مفهوم هم می تواند به صورت مثبت و هم به صورت

منفی در وجود شما به کار گرفته شود.

این شما هستید که انتخاب می کنید، کدامیک از این

دو مفهوم برای شما کاربرد داشته باشد.

چرا مفهوم شخصی در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) مهم است؟

مفهموم شخصی از آن جهت در کل زندگی و چه بسا

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) از اهمیت بی شماری

برخوردار است، زیرا که می تواند منش، شخصیت، موفقیت

و کلاً جسم و روح شما را بسازد.

شما دقیقاً همان چیزی می شوید که باور دارید.

اگر باور دارید که جسم تان نحیف شده است و دارید

روزهای آخر زندگی خود را سپری می نمائید، دقیقاً

جسم نیز آماده اجرای فرامین دریافتی از ذهن و مغز

شما می باشد و بدین صورت، شما را بسیار نحیف و

نزار و اندامهای شما را ضعیف و ناکارآمد می نماید و

چه بسا، آلزایمر را نیز به سوی شما فرا بخواند.

مقاله سن تنها یک عدد است. را از دست ندهید.

اما اگر باور داشته باشید که سن تنها یک عدد است

و نمی تواند شما را مغلوب خود سازد و شما همچنان

در اریکه قدرت و شوکت قرار داشته و کلیه موفقیت ها

را می توانید کلید بزنید، جسم همانند مرحله قبل، فقط

آماده اجرای فرامین شما است، و نمی تواند درست یا

غلط آن را ارزیابی نماید، ولی به درستی شرایطی را

فراهم می آورد که شما بتوانید همان قدرت و شوکت

سنین جوانی را در سنین بالا نیز تجربه کرده و

موفقیت های گوناگون و تعجب برانگیز برای دیگران

(چون برای خود شما، این امر بدیهی بوده است)

را بدست آورید.

باز هم این انتخاب شماست، باور جسم نحیف و ناکارآمد،

یا باور جسم قوی و کارآمد؟

چگونه می توان مفهوم شخصی خوب و زیبائی

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) از خود داشت؟

حال که به اهمیت مفهوم شخصی در زندگی و بخصوص

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) واقف شدیم، باید

خود مفهوم شخصی متفاوتی از آنچه در قبل داشتیم،

ساخته و آن را مجدداً بازسازی نمائیم.

حال بازسازی این مفهموم شخصی به چه صورت

می تواند باشد؟

  • نسبت به تجربة چیزهائی که پیش از این به هر طریقی
  • شما را محدود می کردند، دید بازی داشته باشید. این
  • جمله را به خاطر بسپارید: من هیچ گونه محدودیت و
  • مرزی برای چیزهائی که می خواهم انجام دهم ندارم،
  • از همین حالا از آنها استقبال می کنم.
  • اجازه دهید که خودتان از آن واقعیت غیر فیزیکی وجودتان
  • آگاه شود. فکرتان را به سراغ فرشتگان و صاحبان و مالکان
  • این کائنات ببرید. شما می دانید که می توانید به راهنمائی
  • کسانی که پیش از این زندگی کرده اند، دسترسی داشته
  • باشید. وقت خود را صرف مراقبه کنید تا از این طریق به
  • حسّ پرواز در سطوح بالاتر شعور و آگاهی دست یابید.
  • هر زمان که دچار ناراحتی و نگرانی و غم و اندوه می شوید،
  • سعی کنید به پشت سر گذاشتن احساساتتان فکر کنید و
  • این افکار ناخوشایند را کنار بگذارید.
  • به جای آنکه به سراغ جریان بی پایان افکار خود بروید و
  • یکی را انتخاب کنید، این کار را تا جائی ادامه دهید که
  • فکری را که احساس خوبی در شما پدید می آورد، انتخاب
  • کنید. مدت زمانی طول نمی کشد که خودتان را به خاطر
  • افکار خوشایندی که در ذهن خلق کرده بودید، سرزنش می کنید.   

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

  •  آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.
رژیم فکری در دوران زندگی

رژیم فکری در دوران زندگی

رژیم فکری در دوران زندگی، یکی از مسائلی است که

همیشه در سلامتی نیز خود را نشان می دهد.

زمانی که اضافه وزن، یا کاهش وزن داریم، سریعاً به

پزشک مراجعه نموده و طبق دستور پزشک، شروع به

گرفتن رژیم های غذائی می نمائیم، چرا که سلامتی

ما برایمان مهم است و می خواهیم که بوسیله گرفتن

رژیم، بتوانیم مراقب سلامتی خود باشیم.

اما ذهن نیز بسیار مهم و اساسی است، زیرا که بسیار

سریعتر می تواند بر روی سلامتی و بدن تأثیر بگذارد.

در حال حاضر، از نظر علمی ثابت شده است که بسیاری

از بیماری ها، در ابتدا بوسیله ذهن، پذیرفته شده، و آنگاه

وارد بدن می شود.

پس داشتن رژیمی مناسب و در خور شأن و جایگاه ما،

می تواند سلامتی، نشاط و شادابی را در زندگی و بخصوص

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) برای ما به ارمغان بیاورد.

ما در این مقاله بر آنیم که به این رژیم نگاهی بیندازیم و آن

را مورد بررسی قرار دهیم.

با ما همراه باشید.

پیشنهاد می شود، مقاله آهنگ زندگی در دوران

پیشکسوتی(بازنشستگی) را نیز مطالعه فرمائید.

رژیم فکری چیست؟

رژیم در لغت نامه دهخدا به معنای طرز. قاعده . روش

آمده است و این رژیم اگر فکری باشد، به معنای آن

است که روش و قاعده ای برای فکرمان قرار دهیم که

تناسب آن حفظ و در جهت سلامتی جسم و روح، ما

را یاری دهد.

چرا باید در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

رژیم فکری بگیریم؟

یکی از همسایگان ما که متأسفانه اضافه وزن داشت

، با مراجعه به پزشک، خبر ناگواری دریافت داشت و

پزشک به او اعلام کرد که اگر وزن خود را به وزن

اصلی خود نرساند به زودی مرگ او را در بر گرفته

و از این دنیا رخت بر می بندد.

و ایشان بلافاصله شروع به گرفتن رژیم نموده و در

حال حاضر که حدود 1.5 سال از آن زمان می گذرد،

توانسته است با کاهش وزن خود به میزان زیاد،

خود را به وزن ایده آل رسانده و علاوه بر حفظ سلامتی

خود، امکان ادامه حیاط را نیز داشته باشد.

حال اگر چنین خبری در خصوص وضعیت روحی شما

بشود، آیا شما نیز حاضر هستید که به مانند این

همسایه گرامی ما، خود را کمی به زحمت انداخته

و رژیم فکری بگیرید.

که اگر این رژیم فکری را نگیرید، افسردگی(منبع اصلی

تمام بیماریها) شما را در برگرفته و باقی مهمان های

ناخوانده و نامیمون نیز از راه خواهند رسید.

لذا اگر در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) که مسائل

و مشکلات عدیده ای وارد زندگی افراد می شود، نتوانیم

رژیم فکری بگیریم، مسلماً ادامه زندگی می تواند برای

فرد مشکل ساز شود.

پس بهینه است که هر چه سریعتر نسبت به این مسئله،

واکنش نشان داده و نسبت به بهبود وضعیت سلامتی

خود قدمهای اجرائی و سریعی برداشته شود.

افکار مخرب و تفکر بی وقفه، نه تنها ذهن را از کارآمدی

و پویایی می اندازد بلکه برای سلامت روانی و حتی

سلامت جسم نیز مضر است. گاهی افکار ما بر احساس

و رفتار ما تاثیر می گذارد و گاهی افکار دارای تاثیرات

بیولوژیک خاصی بر مغز است یعنی همچون دارو و یا

مواد مخدر بر عملکرد مغز تاثیر می گذارد.

مقاله احترام به خود در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) را از دست ندهید.

چطوری می توان در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

رژیم فکری گرفت؟

در اینجا می توان حداقل دو رژیم بسیار اساسی و مهم

را بر شمرد:

  • رژیم دوری از افکار منفی: در این نوع رژیم شما
  • باید کلیه افکار منفی که به سراغ شما خواهد آمد
  • را به کناری گذاشته و اجازه ورود آنها را به ذهن
  • خود ندهید. 
  •                     
  1.  
    1. افکار منفی دشمن بزرگ رویاها و زندگی ما هستند.
    2. بسیاری از ما در طول روز دائم در حال سر و کله زدن
    3. با این افکارمان هستیم و اگر این افکار منفی باشند،
    4. به خاطر آن ها موقعیت های زیادی را از دست
    5. می دهیم.
  2.                 
  • رژیم بی ریا کمک کردن و مهربان بودن: بیشتر
  • آدم های موفق، انسان های مهربانی هستند و بدون
  • توقع می بخشند و به دیگران کمک می کنند. مهربان
  • که باشیم، مهربانی چند برابرتر به زندگی خودمان
  • برخواهد گشت. در واقع کمک به دیگران و داشتن
  • قلبی مهربان به جز مزیت اخلاقی که به حساب
  • می آید، یکی از اصول موفقیت است.
  • برای داشتن یک رژیم فکری،
  • اقدامات زیر می تواند موثر باشد:

۱- هرچه بیشتر بر افکار خود، آگاه باشیم

 ۲- وقتی خود را در حال فکر کردن به چیزی یافتیم،

از خود بپرسیم آیا فکر کردن به این موضوع لازم و

مفید است؟

 ۳- از طریق انضباط ذهنی و اینکه در مورد چه چیزهایی

باید فکر کرد و در مورد چه چیزهایی نباید فکر کرد،

کنترل هر چه بیشتر افکار را به دست گیریم.

۴- آشفتگی محیط بیرونی بر آشفتگی فکر تاثیر دارد.

با نظم دادن به محیط بیرونی و رفتار خود، بر نظم

ذهن تان بیفزاییم.

۵- افکاری که منجر به اندوه، استرس، حسد، ترس

و خشم می شود را کنار بگذاریم. البته این کار ساده ای

نیست اما با تلاش و تمرین، می توانیم سعی کنیم که

این مهارت را به دست گیریم تا افکار منفی منجر به

عواطف و عوارض ناگوار نشود.

۶- همچنین کنار گذاشتن افکاری که منجر به نگرانی بیهوده

در مورد آینده یا حسرت بی فایده در مورد گذشته می شود

را نیز در رژیم فکری خود بگنجانیم.

۷- عقاید خود را مرور و بازنگری کنیم. جلوی آنها یک

علامت« چرا؟» بگذاریم. عقایدی که جواب قانع کننده ای

برای این پرسش ندارد را کنار بگذاریم. همچنین عقایدی

که در تناقض با دیگر عقاید است را پیدا کرده و سعی کنیم

با برطرف کردن تناقض ها، نظام عقیدتی خود را یکپارچه کنیم.

در ضمن سعی کنیم فاصله و شکاف بین عقاید و رفتار خود

را نیز پر کنیم تا بین رفتار و عقایدمان هم مغایرتی نباشد.

۸- تمرکز را تمرین کنیم. ۱۰ دقیقه متمرکز فکر کردن،

موثرتر است از ۱۰ ساعت پراکنده فکر کردن! برای ایجاد

تمرکز، لازم است که توجه خود را محدود سازیم، کارها

را اولویت بندی کنیم، موارد مهم را مکتوب کنیم، و کارها

را در زمانی مشخص به پایان برسانیم.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

حس خوب در دوران پیشکسوتی

حس خوب در دوران پیشکسوتی

حس خوب در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) به چه چیزهائی اطلاق می شود؟

در یکی از کلاس ها، استاد کلاس فردی را برای معرفی به کلاس دعوت نمود که قرار بود

این خانم در سال 1382 با داشتن توموری در بدن خود، و بنا به اعلام پزشکان،

تنها به مدت 6 ماه در دنیا زندگی نماید.

این خانم تعریف می نمود که مانند بسیاری از افرادی که چنین اخباری را دریافت می نمایند،

در همان موقع کاملاً شوک زده شدند و مثل اکثریت قریب به اتفاق عزیزانی که به

این بیماری دچار می گردند، یک ماه از این 6 ماه را در غم و اندوه به سر برد.

لکن زندگی این خانم، با ملاقاتی که با یکی از دوستان نزدیک خود داشت کاملاً دگرگون گردید

و این دوست عزیز به ایشان اعلام می دارد که مگر قرار نیست که شما 6 ماه در این دنیا زندگی نمائید،

و این خانم زمانی که تأئید می نمایند، این پاسخ را دریافت می دارند که اگر قرار است،

6 ماه در این دنیا زندگی کنی، پس 6 ماه زندگی کن، بجای اینکه هر روز منتظر مرگ باشی،

برای خودت زندگی کن و سعی کن این 5 ماه باقیمانده را حداقل خوب زندگی کنی.

این خانم پس از دریافت این نسخه پر از حکمت، شروع به زندگی می نماید و زمانی

که به کلاس ما دعوت شده بود، سال 1396 بود و همچنان سرحال و قبراق بود و

برای ده سال آینده خویش نیز برنامه های جامع و مدونی تهیه نموده بود.

حال به نظر شما، بهتر نیست، هر تعداد سالی که قرار است در این دنیا زندگی نمائیم،

واقعاً زندگی نمائیم و حس خوبی داشته باشیم؟

ما در این مقاله بدنبال رسیدن به حس خوب در  دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) هستیم، با ما همراه باشید.

پیشنهاد می شود، مقاله احساس در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)  را نیز مطالعه فرمائید.

حس خوب چیست؟

احساس کردن در لغت نامه دریافتن، درک کردن، بو بردن است و حس خوب،

یعنی درک کردن و دریافت خوبی ها و زیبائی ها است.

حس خوب، همان حسی که با آن می توان خندید، شاد بود و نگران آینده نبود.

حس خوب، همان حسی است که اجازه اخم بر روی صورت و پیشانی به ما نمیدهد.

چرا حس خوب در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) مفید است؟

همیشه در سمینارها و کارگاه هایم، هدف اصلی را برای مخاطبانم رسیدن به یکصد سالگی می دانستم،

لکن بعد از مدتها متوجه شدم که من تنها نمره 16 را به جای نمره 20 هدف گرفته ام و با کمک استادم،

به این نتیجه رسیدم که بجای اینکه هدفم را رسیدن به سن بالا قرار دهم، هدفم را حس خوب قرار دهم.

زیرا که مهم نیست که تا چه سنی در این دنیا، باقی خواهیم ماند، لکن داشتن حس خوب

در همان سالهائی که هستیم، بسیار مهم و حیاتی است، زیرا که اگر حس خوب نداشته باشیم،

مهم نیست که چند سال از زندگی را سپری می نمائیم.

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) حس خوب می تواند شادی، نشاط و سلامتی را به ما هدیه نماید.

حس خوب می تواند، دنیای خوب و زیبائی برای ما ترسیم و ارائه نماید.

شما در زندگی و مخصوصاً در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) دو راه  در پیش روی خود دارید.

می توانید مانند تعدادی از عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) این دوران را بدترین دوران زندگی خود دانسته

و با داشتن غم و اندوه زندگی خود را تباه ساخته و مدام منتظر رسیدن روز رفتن باشید و یا اینکه

علیرغم مسائل و مشکلات، حس خوبی داشته باشید و بسیاری از موارد را با عینک خوش بینی نگریسته

و حس خوبی داشته باشید.

مقاله احساس منفی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را از دست ندهید.

چطوری می توان در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) حس خوبی داشت؟

کار خاصی قرار نیست انجام دهید.

نمی خواهم راه های مختلفی را برایتان ترسیم کنم که چگونه می توانید به حس خوب دست یابید.

حس خوب کاملاً داخلی است و باید از درون وجودتان شاد و با نشاط شوید.

تنها کافی است که به خدای متعال ایمان داشته باشیم و بدانیم که بدون اجازه او، حتی برگی از درخت به زمین نمی افتد.

آنگاه آرامش تمام وجود ما را در بر خواهد گرفت.

و همیشه لبخند را حتی اگر واقعاً شاد نیستند، بر روی لبان خود داشته باشید.

با داشتن لبخند بر روی لبان، بدن فرق بین لبخند مصنوعی و لبخند طبیعی را تشخیص نمی دهد و با همان لبخند،

هورمون های شادی در داخل بدن، ترشح گردیده و بصورت معمولی حالمان بهتر می شود.

و هیچوقت خود را با دیگران مقایسه نکنید.

مقایسه خود با دیگران از بزرگترین مسائلی است که می تواند حس خوب ما از ما بگیرد. لذا با عدم مقایسه،

خود را در برابر بسیاری از مسائل مصون و محفوظ بداریم.

از ورزش و تفریح غافل نشویم.

ورزش و تفریح همیشه می تواند در زندگی و حالات ما، تغییر ایجاد نموده و حال ما را به سمت خوب و نشاط، هدایت نماید.

خب الان چکار باید انجام دهیم؟

کار خاصی نباید انجام دهیم، تنها کافی است با لبخند شروع نموده و سعی کنیم حالمان را خوب نمائیم.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

هدیه دادن و فواید آن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

هدیه دادن و فواید آن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

هدیه دادن، یکی از مسائل مهم و اساسی در خصوص ارتباطات

می باشد، و هر فردی اشتیاق دارد که در ارتباطات خود، از

هدیه استفاده نماید.

هدیه دادن و هدیه گرفتن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

به چه صورت باید باشد؟

آیا با این وضعیت اقتصادی می توانیم در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) اقدام به دادن هدیه نمائیم؟

هدیه، چه مشکلی را از ما در این دوران پرفراز و نشیب حل می نماید؟

و دهها سئوال دیگر، می تواند در این مقاله مورد بحث و بررسی

قرار گیرد.

پس با ما همراه باشید.

پیشنهاد می گردد، مقاله قایق زندگی را نرم و راحت به جلو برانیم را

نیز مطالعه فرمائید.

هدیه دادن چیست؟

از دیر باز سنت خوب و حسنه هدیه دادن و هدیه گرفتن در بین

ایرانیان مرسوم بوده است و هر فردی تمایل دارد که در ارتباطات

خود، از این موهبت استفاده نماید.

هدیه، بخش مهمی از روابط و تعاملات جوامع انسانی را در بر

می گیرد و تعریف مشخصی از این روابط ایجاد می کند.

هدیه، پیوند بین اعضا​ی خانواده و دوستان حتی طرف های کاری و

تجاری را محکم می کند. مردم وقتی به یکدیگر هدیه می دهند،

اول از همه نشان می دهند که برای یکدیگر ارزش قائل هستند

و به یکدیگر اهمیت می دهند. همچنین موجب می شود که به

یکدیگر بیشتر فکر کنند و توجه نشان دهند. اگرچه مفهوم هدیه

در فرهنگ های مختلف گاهی متفاوت است، اما در اصل نشان

دهنده توجهی است که افراد به یکدیگر ابراز می کنند.

مقاله دیدن زیبائیها در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

را نیز مطالعه نمائید.

چرا هدیه دادن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) مهم می باشد؟

هدیه دادن و گرفتن می تواند برای افراد بسیار مهم باشد و

موجب سلامت روح و در نهایت جسم دو طرف شود.

در حقیقت این عمل افراد را در شرایط برد ـ برد قرار می دهد

و احساسات خوب و بسیار خوشایندی در هر دو طرف ایجاد

می کند و موجب صمیمیت و در نتیجه احساس امنیت بیشتر

می شود. در حقیقت هدیه دادن و گرفتن باعث ترشح هورمون

«سروتونین» می شود که در مغز افراد تنظیم کننده حالات

روحی شان است.

از طرفی تحقیقات نشان داده است که هدیه دادن به مراتب بیش از

هدیه گرفتن شادی می آورد و وقتی این عمل به عادتی در زندگی

تبدیل شود، مسلما می تواند جلوی افسردگی را بگیرد.

زیرا فرد هدیه دهنده از این که توانسته دیگری را شاد کند،

احساس با ارزش بودن می کند. در واقع هدیه دادن را می توان

در زمره کارهای نوعدوستانه قرار داد. بویژه زمانی که این کار

بدون چشمداشت و توقع تلافی انجام شود، بسیار فرحبخش است.

زمانی که به کسی هدیه می دهید و موجب خشنودی او می شوید

تاثیرات مختلفی روی روحیه خودتان نیز میگذارید و موجب خشنودی

خودتان خواهید شد و صرف هزینه برای کسب رضایت دیگران

تاثیر روحی زیادی روی شما میگذارد.

چطوری با وضعیت اقتصادی نامناسب، در دوران

پیشکسوتی(بازنشستگی) هدیه بدهیم؟

هر زمان بحث از هدیه دادن و هدیه گرفتن می شود، همگان از

عدم وجود نقدینگی و مشکلات اقتصادی ساز سخن به میان می آورند.

در صورتی که نگارنده اصلاً چنین قصدی ندارد.

هدیه با توجه به مکان و زمان می تواند بسیار متفاوت باشد.

در یکی از مراسم های تولد، که برای دخترم گرفتم، یک از

اقوام با توجه به شناختی که از خانواده داشت، اقدام به تهیه

یک بسته برس مو و شانه و وسائل جزئی آرایشی گرفت و

همین یک بسته، برق شادی را در وجود دختر من به راه انداخت.

اما یکی دیگر از اقوام، که میخواست بالاترین لطف را در حق

خانواده ما نماید، اقدام به تهیه یک النگو طلا نمود. و این عمل

ایشان باعث این شد که از آن به بعد، دیگر به خاطر اینکه زحمت

فراوانی متقبل می شدند، از گرفتن مراسم خودداری نمایم.

حال شما در هر مراسمی می توانید، با توجه به وضعیت و زمان،

نسبت به تهیه هدیه و دادن هدیه اقدام نمائید. و در صورتی که

هیچ یک از موارد بالا اتفاق نیافتاد، هدیه ها می تواند بسیار متفاوت تر

از آن چیزی باشد که شما در ذهن خود می پرورانید.

شاید باور نکنید، هیچ کس آنقدر فقیر و بی چیز نیست که نتواند

لبخندی به عنوان هدیه به دیگران اهدا نماید.

شاید باورتان نشود که شما با یک تشکر خشک و خالی که

می توانید از هر فردی داشته باشید، چه هدیه گرانبهائی را به

طرف مقابل اهدا می نمائید.

یک نگاه مهربان، یک روی خوش، یک اخلاق زیبا، یک سلام گرم،

یک توجه، یک جمله کوتاه و با محبت، یک شعر و حتی یک تماس

تلفنی که جویای حال افراد شوید، همگی می توانند

هدایای گرانبهائی باشد، که هیچ یک از آنها نیازی به ریالی جهت

تهیه ندارد و تنها، یک باور از خود، و ارتباط زیبا با خود می تواند

این هدایای نفیس را گردآوری نماید.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

این مقاله را نیز می توانید به عنوان هدیه به دیگر

عزیزان خود اهدا نمائید.

هدف در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

هدف در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

                                      

هر چند که مقاله داشتن هدف در دوران پیشکسوتی را قبلاً نوشته

بودم، لکن بدلیل اهمیت آن در این مقاله به هدف با دید دیگری می نگریم.

              

 با تعدادی از عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) که مشغول صحبت

بودم، آنها همیشه دم از ناامیدی زده و دیگر زندگی را برای

خودشان تمام شده می دانستند.

یا عزیزانی که ملاقات می نمودم که در سنین 60 سالگی، خود

را کاملاً ناامید نشان داده و کلاً از خود دست شسته بودند.

سئوال این است که در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) دیگر

هیچ چیز ارزش تلاش و استقامت را ندارد.

هیچ چیز دیگری در این دنیا وجود ندارد که عزیزان پیشکسوت

(بازنشسته) بخواهند به آن برسند؟

در این مقاله می خواهیم به این مطلب بپردازیم، با ما همراه باشید

هدف در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

در یک تعریف ، هدف وضعیتی است که می‌خواهیم در آینده داشته

باشیم. اگر خود نتوانیم وضعیت ‌مان را در آینده تعیین کنیم،‌ ناچار

محیط پیرامون‌ مان ، وضعیت را به ما تحمیل می‌کند.

آنچه که محیط بر ما حکم می‌کند چه بسا با ما سازگاری نداشته باشد.

پس چه بهتر که خود ، هدف مطلوب‌مان را معلوم کنیم و به سمتش

در حرکت باشیم.

هر چند ارزش ها در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) با دوران

اشتغال و جوانی، کاملاً متفاوت است و در نتیجه هدف نیز در دوران

پیشکسوتی(بازنشستگی) با هدف در دوران اشتغال و جوانی، متفاوت

خواهد بود، اما این دلیل بر آن نمی شود که فرد به محض رسیدن به

دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) دیگر برای خود هدف نداشته باشد.

فردی که برای خود و آینده خود هدف ندارد، مشخص است که امیدی

نیز به زنده بودن و سلامتی ندارد و همین ناامیدی است که می تواند

سلامتی فرد را در معرض خطر قرار دهد و فرد را سریعاً دچار

بیماری نماید.

درجه اول، افسردگی را به فرد منتقل کرده و پس از افسردگی،

بیماری های دیگر امان را از فرد می گیرد.

    

آقای کیم وو چونگ در کتاب سنگفرش هر خیابان از طلاست نوشته

است که ایشان برای رونق دادن به کسب و کار خود، به سراغ

کارخانه های در معرض ورشکستگی میرفته و آن کارخانه ها را

خریداری می نمود. و بجای اینکه شمارش معکوس برای پایان یافتن

زمان آن کارخانه بگذارید، شمارش معکوس برای راه اندازی مجدد

آن می گذاشته و آن کارخانه را با رفع مسائل و معایبش، راه اندازی

می نموده است.

بدین سان بوده است که چنین افرادی، کشور کره را که همزمان با

کشور ما که پیکان را تولید نمود، آنها نیز دوو را تولید نمودند، به

یک قطب صنعتی تبدیل نمودند.

حال می بایست در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) به جای اینکه خود

را برای رفتن آماده نمائیم، خود را برای شادی، نشاط و سلامتی مهیا

کرده و زندگی خوبی برای خود برنامه ریزی نمائیم.

چرا باید دردوران پیشکسوتی(بازنشستگی) برای خودمان هدف

داشته باشیم؟

با بررسی هائی که انجام داده ام، گنجینه های نیروی انسانی را دیده ام

که برای خود و چندین سال آینده خود نیز برنامه ریزی نموده و اهداف

خود را نیز مکتوب نموده اند و مشخص است که این افراد، به هیچ

عنوان زندگی را برای خود تمام شده فرض نمی نمایند.

اگر فردی برای خود هدف داشته باشد، یعنی اینکه امید به این دارد

که به آن هدف با انجام اقداماتی عملی برسد. و همین امید می تواند

سلامتی جسمی و روحی آنان را تأمین نماید.

لکن در چند روز گذشته، با افرادی مواجه شدم که متأسفانه دنیا را

برای خود تمام شده حساب می نمودند و در تمام مدت، تنها مرگ

را از خدای خود می خواستند و کوچکترین فکری برای اینکه شاید

بتوانند دوباره سلامتی کامل خود را به دست بیاورند و مجدداً زندگی

خود را از سر بگیرند نداشتند.

این نتیجه نداشتن هدف در زندگی است، زیرا کسی که هدف دارد،

دیگر زمانی برای فکر کردن به رفتن و غصه خوردن و بیمار شدن

ندارد و چون وقت ندارد، مسلماً توجه به این مسائل نیز نمی نماید و

چون توجه ندارد، این مسائل به این فرد که رسیده، راه خود را کج

نموده و از مسیر دیگر به راه خود ادامه می دهند وفرد را برای

رسیدن به اهدافش رها می نمایند.

حال از شما می پرسم: کدام یک از افراد فوق مورد پسند شما هستند؟

گروه اول که برای چند سال آینده خود هدف و برنامه دارند و

همیشه سالم و شاداب هستند

یا گروه دوم که در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) خود را پایان

یافته محاسبه نموده و آماده رفتن می شوند؟

مقاله بزن پس کله سختی ها را نیز مطالعه نمائید.

چگونه هدفهای واقعی برای خود در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) داشته باشیم؟

           

همانگونه که در کتاب الهی پیر شی عنوان نموده ام و هم در مقاله

داشتن هدف در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) بیان کردم، هدف

واقعی باید سه شرط اساسی داشته باشد:

          – ملموس باشد

           – خودمان باور داشته باشیم

           – دارای زمان باشد.

اهداف می تواند در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) با توجه به

تغییر ارزش ها، به گونه ای دیگر تعریف گردد.

مانند: شرکت در مراسم عروسی نوه ها، رفتن به مسافرت های

دور، رفتن به مسافرت های زیارتی، بودن با نوه ها و راهنمائی

آنان، ارائه مشاوره به دیگران و …

بهر صورت هیچ فردی در هیچ زمانی نباید بدون هدف باشد،

زیرا نداشتن هدف مساوی است با نداشتن امید و مساوی است با

نداشتن انگیزه و تمام اینها سرمنشاء ورود افسردگی(منبع اصلی

تمام بیماری ها) به بدن می باشد.

و اگر به تمام اهداف خود رسیدید، مجدداً دست به کار شده و

اهداف جدید و چالشی تری برای خود تعریف و برنامه ریزی نمائید.

امیدوارم که با انجام توصیه های بالا، بتوانیم زندگی شاد، با نشاط

و سلامتی را برای خود و اطرافیان خود به همراه داشته باشیم.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.

عشق باز بودن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

عشق باز بودن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

در یکی از برنامه های کوهنوردی با یکی از پیشکسوتان(بازنشستگان)

مواجه شدم و بعد از گپی که با ایشان داشتم، زمانی که میخواستم عکسی

از ایشان بگیرم، علت را پرسید.

وقتی به ایشان گفتم که عکس را برای کسانی می خواهم که فکر می کنند

پیشکسوتی(بازنشستگی) یعنی در خانه نشستن و هیچ اقدامی نکردن، 

این پیشکسوت(بازنشسته) کاملاً سرحال و قبراق، بعد از دادن اجازه عکس،

به من گفت، که این عکسها فایده ندارد، و فرد باید خودش عشق باز باشد.

گفت که فرد اول باید عشق باز خدا باشد، و سپس عشق باز طبیعت تا

بداند که سلامتی چیست و چطوری باید از این نعمت خدادادی، استفاده بهینه

و مطلوب را ببریم.

در این مقاله بر آنیم که بدانیم عشق باز بودن یعنی چه؟

چرا باید در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) عشق باز باشیم؟

و چطوری می توان در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) عشق باز بود؟

با ما همراه باشید.

پیشنهاد می شود، مقاله جوان بودن قلب را نیز مطالعه فرمائید.

معنای واقعی عشق:    

در پروازهای شوم 11 سپتامبر 2001 که همگی منجر به نابودی

سرنشینان آن شد، کارشناسان با بررسی مکالمات تلفنی آخر سرنشینان

بد اقبال آن پروازها که با اقوام خود صورت گرفته بود، به نتیجه جالب

و قابل تأملی دست یافتند.

مسافران در آن لحظات هراس، با افرادی تماس گرفتند که به راستی

عاشق شان بودند، تا دگر بار خاطرات عاشقانه شان را تجدید کرده و

واپسین واژه های عاشقانه را به یکدیگر تقدیم کنند.

موضوع هیچ یک از این مکالمات تلفنی پیرامون کارهای شرکت و

یا وضعیت سهام بورس و … نبود.

زیرا کلامی که مبتنی بر عشق و احساسات نباشد، به ذهن مسافرانی

که خود را در آستانه مرگ می دیدند هرگز خطور نمی کرد و در آن

لحظات پایانی، با ارزش ترین اولویت ذهنی آنان، همانا سپری کردن

واپسین دقایق زندگی شان با عشق و محبت بود.

عشق باز کیست؟

معنی عشق در ویکی پدیا عبارت است از عشق لذّتی مثبت است که

موضوع آن زیبایی است، همچنین احساسی عمیق، علاقه‌ای لطیف و

یا جاذبه‌ای شدید است که محدودیتی در موجودات و مفاهیم ندارد اما

محدودیت در فکر و عملکرد دارد و می‌تواند در حوزه‌هایی غیرقابل

تصور ظهور کند

همچنین برخی نشانه ها می تواند به شما اثبات کند که عاشق طرف

مقابل هستید و او هم به همان اندازه، شما را دوست دارد. نشانه های

عشق واقعی عبارتند از:

  • به سمت هم کشیده می شوید
  • با هم بودن خوش میگذرونید
  • همیشه برای هم حاضرید
  • منتظر موقعیت می مانید.
  • اعتماد به نفس دارید.

پندار و کرداری که در مسیر عشق حرکت نمی کند، مانع از رسیدن

ما به اصل وجودی مان باشد.

آگاه باشیم که همه ما از سرچشمه عشق خالص و ناب به این گیتی قدم

نهاده ایم. و باید بدانیم که چطوری می توان همچنان به آن سرچشمه

متصل بود، و عشق باز با خدا و طبیعت بود.

چرا باید در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) عشق باز باشیم؟

وقتی ما بتوانیم در دوران پییشکسوتی(بازنشستگی) عشق باز باشیم و

عشق باز خداوند متعال باشیم، دیگر هیچ طوفانی نمی تواند کوچکترین

خللی و ناراحتی به ما وارد نماید و زندگی سالم و با آسایش ما را لطمه دار

نماید و اگر بتوانیم عشق باز طبیعت باشیم، می توانیم از تک تک

نعمتهائی که خداوند برای رفاه و آسایش ما فراهم نموده استفاده نمائیم.

عشق باز طبیعت بودن، یعنی استفاده کامل و بهینه از تمام وجود خودمان.

استفاده کامل و بهینه از تمام فضائی که خداوند برای ما خلق نموده است.

استفاده کامل و بهینه و ارتباط با تمام افرادی که در اطراف ما وجود دارند.

مقاله ارتباط با خانواده در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را از دست ندهید.

چطوری می توان در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) عشق باز باشیم؟

این هم مثل بسیاری از موارد دیگر که به راحتی، لکن با تمرین و

استمرار می تواند ما را از یک فرد خواب آلود و ساکن، به یک

پیشکسوت(بازنشسته) مفید، سالم و با نشاط هدایت نماید، بسیار

ساده و روان می نماید.

همانگونه که در مقاله ارتباط با خود مطرح نمودم، ابتدا شما می باید،

ارتباط خوبی با خودتان که بیشترین مدت را با آن می گذرانید، داشته باشید.

در مرحله دوم، ارتباط با محیط است، که بتوانیم به درستی ارتباط خوب

و بهره وری با محیط اطراف داشته باشیم و از تک تک موارد در هر زمان

و هر موقعیتی در جهت بهینه نمودن زندگی خود استفاده نمائیم.

             

در مرحله سوم، ارتباط با خدای مهربان است، که می توانیم با بالابردن

معنویت خود، ارتباط خوبی با معبودمان که با خلق ما، خودش را تحسین

نموده است، داشته باشیم. وقتی بتوانیم ارتباط خوبی با معبود داشته باشیم،

استرس ها و ناراحتی ها که مبدأ پیدایش بسیاری از بیماریها می باشد،

از وجود ما خارج می گردد.

در مرحله چهارم نیز ارتباط خوبی با اطرافیان پیدا نمائیم تا بتوانیم با

ارتباطات قوی با اطرافیان زندگی، شاد، با نشاط و سلامتی را برای

خود و اطرافیان خود تهیه نمائیم.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.