کنش و واکنش در دوران بازنشستگی چیست؟

کنش و واکنش در دوران بازنشستگی چیست؟

همیشه در این فکر بودم که چگونه است که در خانواده ها،

به بعضی از عزیزان بازنشسته، آن طور که بایسته و شایسته

ارزش و احترام آنان است، رفتار نمی شود و متأسفانه در

پاره ای از مواقع، بجای احترام، حتی مورد حتک حرمت قرار

می گیرند.

در زمانی که بدنبال این رفتار در خانواده ها و کتاب ها گشتم،

به مواردی دست یافتم که در ذیل خدمتتان اعلام می نمایم:

در بعضی از اوقات، فرد بازنشسته با توجه به اعمال و

رفتارهایی که در خانواده و با اطرافیان انجام میدهد، با

عکس العمل و واکنش گاهی اوقات شدید و گاهی اوقات

متوسط مواجه می شوند و چون دیگر آن احترام ها از بین

رفته است، دیگر اطرافیان ارزش و احترامی برای فرد

بازنشسته قائل نیستند.

بنابر این چه باید کرد. چرا هم ما بازنشستگان و هم اطرافیان

نمی توانیم هم دیگر را تحمل، کنش و واکنش منفی یکدیگر

را خنثی نمائیم و زندگی شاد و با نشاطی را برای خود و

خانواده مهیا نمائیم.

از این رو بر آن شدم که در این مقاله به این رفتار بپردازم و

آن را از منظر علمی و اسلامی بنگرم.

کنش و واکنش یا همان عمل و عکس العمل در دوران بازنشستگی چیست و چه فرقی با بقیه موارد دارد؟

کنش و واکنش یا همان عمل و عکس العمل همان رفتار و

حرکاتی است که یک فرد انجام میدهد و در نتیجه برابر قانون

عکس العمل یا واکنشی، تقریبا مطابق با آن و در جهت مخالف

با آن انجام می شود.

قانون عمل وعکس العمل ،  یکی از قوانین جهان فیزیکی

ماست ، اما در سطوح بالا تر هم مصداق دارد ، یعنی  نه

تنها در سطح عواطف و ذهن واعمال ما ایجاد عکس العمل

می کنند ،  بلکه گفتار و افکار ما نیز عکس العملی مساوی

و مخالف آن تولید می کنند . یعنی به سوی خود ما باز

می گردند. شاید به همین خاطر زرتشت توصیه به پندار نیک،

گفتار نیک و کردار نیک می کرد .

عمل همان کار، کردار و فعل می­باشد و در اصطلاح  به حرکتی

دارای تأثیر مفید که با هدف­گیری آگاهانه به وجود می­آید، اعم

از این­که به طور مستقیم به انجام دهنده مستند باشد، یا  تابع

هدف شخص دیگری باشد و اعم از آن­که خوب باشد یا بد؛ که

خوب و بد بودن آن به­وسیله­ی قرینه معلوم می­شود و

عکس­العمل به معنای پیامد­­و­ بازتاب­عمل، همان نتیجه، انعکاس

و واکنش می­باشد و در اصطلاح، پیامدها، نتایج، آثار و عوارضی

که پس از عمل رخ می­دهد و به­طور طبیعی با آن نیز رابطه­ی

مستقیمی دارد؛ هرچند که درک مستقیم یا غیر مستقیم بودن

این رابطه، مطلق و یکسان نبوده، برای افراد گوناگون نسبی و

متفاوت است.

و از این نظر در دوران بازنشستگی حائز اهمیت و مهم است،

زیرا که این قانون می تواند ارزش و احترام افراد و بخصوص

عزیزان بازنشسته را از بین ببرد و موجبات اذیت و آزار آنان را

در خانواده و اجتماع فراهم نماید.

برابر قانون سوم نیوتن، هر عملی، عکس العملی دارد، برابر

با آن و درجهت مخالف آن.

و در جهانی که زندگی میکنیم اعمال و حرکات نیز از این قانون

مستثنی نیستند و کوچکترین عمل هر فرد بازتابی در این عالم

دارد چرا که این جهان ، جهانی واحد و یکپارچه است و هر

جزئی از آن مرتبط با جزء دیگر است . زندگی هر موجودی در

این عالم بر زندگی موجودات دیگر تأثیر داشته حتی افتادن

برگ زردی از درختی در یک جنگل انبوه بر سیستم زندگی تمام موجودات این عالم اثر خواهد گذاشت

هیچ گریزی از عکس العمل اعمالمان نیست . عکس العمل هر

عملی به کننده ی آن بر می گردد حتی اگر سالها بگذرد و

کیلومتر ها از آنجا دور شده باشیم باز هم نتیجه ی اعمال و

افکارمان به سوی ما باز خواهد گشت .

خداوند سبحان برای گردش کار آفرینش و نظم و انضباط

بخشیدن به امور هستی سنت ها و قوانینی قرار داده است

که خلقت بر این اساس سامان یافته و اداره می شود.

اندیشه ها، گفتارها و کارهای انسان نیز براساس این قانون

الهی دارای عکس العمل های مناسب است.

علی علیه السلام در حکمت 204 نهج البلاغه می فرمایند :

  اگر به کسی نیکی کردی و او حق شناسی نکرد ،

تو را به کار نیک بی میل نگرداند ، که به جای او از تو

کسی حق شناسی خواهد کرد که تو به او هیچ نیکی

نکرده ایی و تو بیش از آن مقدار که کافر نعمت حق تو

را ضایع کرده است ، از ناحیه بیگانه بهره مند خواهی

شد . خداوند نیکوکاران را دوست می دارد .

چگونه میتوان کنش و واکنش مناسبی در زمان

مناسب داشت؟

برای این منظور باید یکسری از موارد را بپذیریم، و بعنوان

قوانین خاص برای خودمان مد نظر قرار دهیم: از آن جمله

می توان به :

اولین مسئله و مهمترین آن این است که مراقب اعمال و رفتار

خود در این دوران باشیم. و حداکثر کوشش خود را به عمل

آوریم که تفاوت بین نسل ها و زمان ها را به خوبی دریافته و

آنها را قبول کنیم.

زیرا که اگر بدانیم که نیازها در زمان حال، با زمان نوجوانی و

جوانی و حتی بچه دار شدن، ما متفاوت است و هر فردی با

توجه به افکار خود، نسبت به تربیت فرزندان خود، اقدام

می نماید، دیگر در کار تربیت نوه های خود و فرزندان دیگر،

دخالت نمی کنیم.

اگر بدانیم که در این سن، کمی توقع از خودمان و اطرافیان

بالاتر رفته است، و باید در زمانی که چیزی از اطرافیان

درخواست می کنیم به حد ظرفیت آنان باشد، حداکثر تلاش

خود را به عمل می آوریم که توقع خودمان را از دیگران کمی

پائین آورده و درخواست های خود را بیان نمائیم. (گذران عمر

ما، تقصیر اطرافیان و فرزندان ما نمی باشد، بلکه این روزگار

است که مدام در حرکت است، پس هزینه پیر شدن و

بی حوصله شدن ما را اطرافیان نباید بپردازند.)

اگر قبول کنیم که در این سن کمی زود رنج تر از قبل

می شویم، و حداکثر کوشش خود را به عمل آوریم که دیگران

را ببخشیم، نه به خاطر اینکه آنان لایق بخشیدن هستند

(شاید هم باشند و ما بیخود ناراحت شدیم) بلکه خود ما نیاز

به آرامش داریم.

اگر قبول کنیم که دیگران نیز مشغول زندگی خود هستند و

ما باید تا حد امکان، مسیر زندگی خود را خودمان بپیمائیم و

در حداقل موارد از دیگران کمک و یاری بگیریم، مسلماً این

قبول کردن میتواند، درخواست های ما از دیگران و اطرافیان را

به شدت کاهش داده و از طرف دیگر، توانائی خود را در جهت

حل مسائل و انجام راه حل های بهینه دو چندان نماید.

اگر قبول کنیم که فرزندان ما بزرگ شده و هر کدام برای خود

پدر یا مادر یا فرد بزرگسالی شده اند که خود می توانند مسیر

زندگی خود را بیابند، دیگر با آنان سر مسائل کوچک و پیش پا

افتاده درگیر نشده و اجازه میدهیم که بدور از هر گونه کنترلی،

شادی و نشاط در خانواده تسری یابد.

در حال حاضر چه کارهائی باید انجام دهیم؟

از همین الان شروع کنیم به قبول شرایطی که در اختیار ما

نیست و باید آن ها را بپذیریم که با این پذیرفتن ها، می توانیم

علاوه بر اینکه احترام و ارزش خود را همچنان پا بر جا نگه

داریم، شادی و نشاط و از همه مهم تر، سلامتی را به

خودمان و خانواده هدیه نمائیم و از مزایای آن بهره ببریم.

فقط باید بدانیم که هر کنشی، واکنشی دارد، مطابق با

خودش و در جهت مخالف آن

موفق باشید

17 اصل شاد زیستن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

17 اصل شاد زیستن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

 

17 اصل شاد زیستن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

17 اصل شاد زیستن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

همانگونه که در مقالات مختلف از جمله مقاله

راهی برای شادی وجود ندارد، شادی خود

راه است” و نیز مقاله “شادی با لذت تندرستی

در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)” مطرح

نمودم، در دوران پیشکسوتی (بازنشستگی) اگر

می خواهیم سالم، با نشاط و با انرژی باشیم،

تنها راه ممکن، داشتن شادی و شاد زیستن در

دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) است.

 

و باز در تحقیقاتی که شخصاً با بررسی و مطالعه حداقل

بیش از یکصد تن از عزیزان گنجینه های نیروی انسانی

داشتم، به این نتیجه دست یافتم که:

افرادی که زندگی را خیل سخت نگرفته و همیشه و همه

جا، شادی را با خود همراه داشتند، به مراتب نسبت به

افرادی که همیشه کینه و نفرت در دل داشته و از زمین

و زمان بد می گفتند، سالم تر و شاداب تر بودند

 

و همچنین در برنامه های اجتماعی که اکثراً توسط

زحمتکشان کانونها و صندوق های بازنشستگی تهیه

می گردد، شرکت می نمایند.

 

گاهی به این فکر می افتادم که شاید معنا و مفهوم کلمه

پیشکسوت که در نظر ما  و دیگر گنجینه های نیروی انسانی

که شاد و فعال هستند، با معنا و مفهوم آن در ذهن و افکار

عزیزانی که شادی را به همراه خود ندارند، متفاوت لذا بر

آن شدم که مجدداً این لغت را توضیح دهم.

 

 

پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟

در زمانی که فرد سالیان سال در محلی مشغول به کار و

فعالیت باشد، و بر اثر پر شدن سوابق کاری یا بعلل مختلف

مجبور به ترک محل خدمت با پرداخت مبلغ ماهیانه ای

به عنوان حقوق پیشکسوتی(بازنشستگی) همراه باشد،

فرد پیشکسوت(بازنشسته) می شود.

 

بسیاری از افراد، حداقل 30 سال در محل خدمت خود،

به کار اشتغال دارند و پس از این مدت، از کار منفک می شوند.

 

سی سال، مرا به یاد روزگار بلندی می اندازد که فردوسی

را پا به پای شاهنامه پیر کرده است.

 

و افکاری که در سر دارند، بدین شکل است که هر چند از

خدمت منفک شده است، ولی بی گمان از پرتو افشانی

تجربه ها باز نایستاده است.

 

و مشخص است که پیشکسوتی(بازنشستگی) جشن

ایستادگی است، نه جشن خمودگی و افسردگی.

 

و نیز صهبا چنین سروده است:

دولت اگر از خدمت خود کرد معافم

 

از خدمت خوبان نشوم بازنشسته

 

و یک مَثَل چینی می گوید: خانواده ای که شخص

کهنسال در آن باشد، دارای جواهر است.

 

پس لازم است که نسبت به باورها و افکار خود،

بازنگری جدی داشته باشیم، و شادی را جزئی از

برنامه ای لازم الاجرا در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

قرار دهیم.

 

 

چرا باید در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

شاد باشیم؟

بخاطر اشتباهات گذشته خود را سرزنش مکن

هر چه ما بیشتر در د

وران پیشکسوتی(بازنشستگی)

شادتر باشیم، مشخص است که دیگر افسردگی جرأت

نزدیک شدن به ما را نخواهد داشت و زمانی که افسردگی

به سمت ما نیاید، بیماری نیز وارد بدن ما نخواهد شد و

از آسیب های آن در امان خواهیم ماند.

 

بقول ارنستو چه گوارا که می گفت: شاد بودن،

تنها انتقامی است که می توان از زندگی گرفت.

 

                    

 

 

اصول شاد زیستن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

چیست؟

اصول شاد زیستن در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

  1. انتظار نداشته باش همیشه همه چیز باب میل و خواسته ات باشد
  2. اجازه نده اتفاقات ناخوشایند روحیه ات را خراب کند
  3. با بحث های بی نتیجه انرژی خود را هدر نده
  4. انتظار نداشته باش با منفی نگری جسمی سالم داشته باشی
  5. با خود مهربان باش تا بتوانی مهر بورزی
  6. با خود مهربان باش تا بتوانی مهر بورزی
  1. قلبت را از نفرت خالی کن تا خوشبختی در آن لانه نکند
  2. برای آنکه شاد باشی باید شادی آفرین باشی
  3. بی احترامی دیگران را با بی اعتنائی جواب بده
  4. یگانه داروی آرام بخش روح و جان یاد خداست
  5. خود را از اسارت زنجیرهای بد بینی، منفی نگری و ناامیدی آزاد کن
  6. بخاطر اشتباهات گذشته خود را سرزنش مکن
  1. بخاطر اشتباهات گذشته خود را سرزنش مکن
  2. با شرایط زندگی سازگار باش
  3. هرگز خودت را با دیگران مقایسه مکن چرا که تو چیزهائی داری که دیگران در حسرت آنها هستند.
  4. ببخشید و فراموش کنید، کینه فقط بارتان را سنگین تر می کند.
  5. عادات و احساسات نادرست خود را ترک کنید
  1. داشتن سرگرمی در زندگی امری ضروری است
  2. خانه نشینی مداوم، زندگی را به سکون تبدیل می کند و تحرک و شادی زندگی را از تکراری کردن باز میدارد.

داشتن سرگرمی در زندگی امری ضروری است

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

 

 

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.