کاهش انگیزه در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را با داستانی تشریح می نمایم.
در یکی از روزها که دخترم دچار بیماری گردیده بود، به درمانگاهی در نزدیکی منزل خود مراجعه نمودم.
در نوبت انتظار نشسته بودیم که پدری حدوداً 84 ساله همراه با عصا و پسر خود که زیر بغل های
او را گرفته بود، وارد درمانگاه شدند. پدر به سختی با کمک فرزند و عصای خود بر روی یکی از صندلی ها
نشست تا پسرش دنبال کارهای گرفتن نوبت و در انتظار قرار گرفتن برود.
در همین زمان، صحبتی ما بین این پدر و منشی دکتر رد و بدل گردید و مضمون آن این بود که اوضاع آن
پدر را جویا شد، پدر با حالتی غمگین و افسرده اعلام نمود که دیگر باید خود را برای رفتن آماده نماید و
اینها همه نشانه های رفتن است.
با گفتن این سخنان توسط پدر، برای نگارنده که بر روی این موضوع مشغول فعالیت بود، دگمه زنگ خطری
برای من، شروع به فعالیت نمود و فوراً به سراغ پدر رفته و با او مشغول به صحبت شدم.
در آن زمان هنوز به ملاقات پدر 110 ساله طارمی نرفته بود و قرار بود که در هفته بعدش، طی برنامه ای
هماهنگ شده برای ملاقاتش برویم. در صحبتهایم با آن پدر، از همین مسئله نیز یاری گرفته و سن پائین
او را به نسبت آن پدر 110 ساله، یادآور شدم و جالب بود که حدود 20 دقیقه ای که با او مذاکره کردم
و تنها 8 دقیقه مجال سخن گفتن من بود و 12 دقیقه بعد را پدر از آن خود نمود و یادآور وضعیت قدیم خود
و موفقیت هائی که داشته گردید.
بعد از 20 دقیقه، نام دخترم را جهت مطب پزشک اعلام نمودند و جهت ویزیت به اطاق پزشک رفتیم،
بعد از ویزیت توسط پزشک به بیرون از اطاق راهنمائی شدیم و بلافاصله بعد از ما نوبت به آن پدر بود،
با اعلام نام آن پدر، پدر بدون نیاز به همیاری پسر خود، تنها با تکیه بر عصای خود، به ظاهر یادش رفته
بود که با چه سختی بر روی صندلی آرام گرفته بود، و خود به سمت مطب دکتر حرکت نمود.
همان زمان، این سئوال اساسی ذهن مرا به خود مشغول داشت و آن این بود که چرا، بسیاری از این
عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) با بالا رفتن سن خود، دیگر خود را مهیای رفتن می نمایند و عملاً خودشان
با افکار خود، انگیزه خود را کاهش و در نتیجه، تحلیل قوا را برای خود، به ارمغان می آورند.
به همین دلیل در این مقاله، این موضوع را مورد بررسی قرار می دهیم.
با ما همراه باشید.
پیشنهاد می شود، مقاله برای بردن بازی میکنید یا برای نباختن؟ را نیز مطالعه فرمائید.
کاهش انگیزه در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟
انگیزه قوه محرکه و نیروی اصلی برای انجام حرکات و کارهای هر فرد می باشد و وقتی که این انگیزه به
واسطه اکثراً افکار منفی، کاهش یابد، می تواند به تحلیل قوا نیز منجر شود و دیگر نتوان کارهای معمول
را نیز انجام داد.
چرا کاهش انگیزه در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) بسیار مهم است؟
برای هر کاری نیاز است که انگیزه داشته باشیم و این انگیزه در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)
که بر اساس افکار منفی و غلط موجود در جامعه که باور دارند که افزایش سن همراه با تحلیل قوا
می باشد، بسیار مهم حیاتی است.
بارها و بارها افرادی را مشاهده نمودم که در سنین بالا توانسته اند موفقیتهای نامحدودی را نصیب
خود نمایند، فقط و فقط به این دلیل که دیگران نتوانستند با گفتار و افکار منفی، افکار آنها را مخدوش
کرده و آنها را بی انگیزه نمایند.
در یکی از روزها، دو قورباغه داخل چاهی افتادند و هر دو قورباغه سعی کردند که به بالای چاه
بیایند، بقیه قورباغه های بالا چاه، اعلام می داشتندکه محال است که بتوان از این چاه، نجات
یافت، و یکی از قورباغه ها، نهایتاً تسلیم گردید و به ته چاه سقوط نمود. لکن قورباغه دوم بدون توجه
به سخنان قورباغه های بالا، تلاش خود را مضاعف نموده و نهایتاً بعد از چندین بار تلاش، به بالای چاه
راه یافت.
بعداً متوجه شدند که قورباغه دوم، کر بوده و سخنان منفی و نا امید کننده اطرافیان را نمی شنیده،
و به همین خاطر فکر میکرده که آنها در حال تشویق او هستند و به همین خاطر موفق شده بود.
مقاله مقاومت و رشد دوباره در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را نیز از دست ندهید
چطوری می توان جلوی کاهش انگیزه در دوران پیشکسوتی
(بازنشستگی) را گرفت؟
1- مهمترین اقدام در این زمینه عدم توجه به سخنان و افکار منفی خود و دیگران است
2- داشتن هدف، می تواند انگیزه لازم را برای فرد پیشکسوت(بازنشسته) تأمین نماید.
3- جلوی ترس های خود از جمله ترس از شکست و ترس از … را گرفته و اجازه ندهید که
ترس ها، شما را زمین گیر نماید.
4- اگر به هدفی که برای خود ترسیم نموده اید، علاقه ندارید، حتما در جهت تعویض آن هدف برآئید.
5- هیچ وقت از تلاش دست نکشید، چون کوچکترین وقفه ای در این مسیر می تواند، کاملاً
شما را متوقف نماید.
اگر کاری را شروع نمودید تا پایان کار، هرگز دست از تلاش برندارید.
6- در صورت امکان از افراد مجرب در همان زمینه کمک و یاری بگیرید.
پیشنهاد میکنیم از این محصول دیدن کنید.
الان چه اقدامی نمائیم؟
اولین اقدام فعلی، نوشتن اهداف است. فوراً نسبت به نوشتن اهداف روزانه، هفتگی و ماهانه برای
خود اقدام و سپس در جهت انجام آن اقدامات، تلاش خود را مضاعف نمائید.
در مرحله بعدی، نیز با کمک یکی دیگر از دوستان خود، و تعهد به یکدیگر، همدیگر را در جهت رسیدن به
اهداف یاری رسانید.
اگر این مقاله برای شما مفید بود
آن را با دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.
با تشکر