در زمانی که با یکی از بازنشستگان گرامی مشغول مذاکره
بودم، ایشان در تعریفهائی که از بازنشستگی برایم داشت،
از بازنشستگی به بازِ نشسته نیز نام برد.
در آن موقع من به این فکر رفتم که آیا واقعا بازنشستگان،
بازِ نشسته هستند، یا به تعبیر گروهی دیگر با زن نشسته
هستند یا …..
در این مقاله بر آن شدم که به این مقوله نگاهی بیندازیم.
بازنشسته کیست؟
به فردی که بعد از مدتی که از اشتغال او می گذرد، با
درخواست خود، یا بر اساس قانون یا بعلت نقضی، از کار
منفک شده و حقوق ماهیانه دریافت می دارد، بازنشسته
گفته می شود.
به پرنده شکاری که از دیگر جانواران تغذیه می نماید و
میان جثه نیز می باشد اطلاق میگردد.
چرا باز نشسته، تفسیر مناسبی است؟
باز همان گونه که در تعاریف داشتیم، خود به دنبال شکار
رفته و تغذیه و قوت خود را بدون اتکا به کسی یا چیزی،
تهیه و صرف مینماید.
آنروز که آن عزیز بازنشسته به من این واژه را گفت، من دیدم
بعضی از این عزیزان که چشم خود را به روی توانائیها و
قابلیتهای خود بسته و تنها به کسانی چشم دوخته اند که
بتوانند به درآمد آنان اضافه نموده و باری از دوش آنها بردارند.
البته لازم به ذکر میباشد که نگارنده به هیچ وجه، نافی
زحمات این عزیزان برای احقاق حقوق خود نیستند، لکن
بحثی که در این جا مطرح است، تنها نباید به دیگران متکی
شد و میبایست از توانائیهای خود استفاده نمود.
در چند روز پیش با یکی از نفرات شاخص بازنشسته یکی
از ادارات مشغول صحبت بودم، ایشان تماماً به این که باید
احقاق حق خود را بنمایند تمرکز داشت و از تمرکز بر روی
توانائیهای خود و دیگر عزیزان همراه خود نداشت، در زمانی
که به ایشان گفتم، شما کوله باری از تجربه و قابلیت به
همراه دارید، خود ایشان نیز بر این امر صحه گذاشت، لکن
اعلام داشت که در حال حاضر کاری برای ایشان نیست که
انجام دهد.
سئوال من این است که آیا برای باز، شکاری آماده می گذارند
که جناب باز، شما لطف کنید و تشریف بیاورید و مرا نوش
جان کنید؟
یا اینکه خود پرنده شکاری، به پرواز درآمده و با چشمان
تیزبین خود، شکار خود را یافته و درآمد آن روز خود را رقم
میزند.
حال اگر این باز، به مانند کبوترها، تنها بنشینند و به امید
این باشند که دیگران برایشان دانه ای بریزند و آنان تنها
دانه های ریخته شده توسط دیگران را ببیند، دیگر شکاری
که باب طبع خود باشد را نمی یابد و معلوم است که بعد
از مدتی باید برای آن باز، سوگواری نمود.
چطوری میتواند این باز نشسته، به پرواز درآید؟
حال اگر قبول کنیم که باز ها هم مانند بقیه پرنده ها، بعد
از مدتی که پرواز کرده و شکار نمودند، نیاز به استراحت
دارند و باید استراحت کنند، باز هم زمان استراحت محدود
است و این استراحت نباید به طول انجامد، زیرا اگر این
استراحت به طول انجامد، کم کم باز مهارت پرواز خود را
از دست داده و مجبور به زمین گیر شدن می شود و دیگر
نمی تواند آن حس پرواز و شکار را که با لذت و شور خاصی
انجام میداد، انجام دهد.
مثال باز، نمونه بارز عزیزان بازنشسته، این گنجینه های
گهربار نیروی انسانی است، شاید قبول کنیم که این
عزیزان بعد از چندین سال، کار و تلاش شبانه روزی،
بالاخره نیاز به کمی استراحت دارند، لکن تنها نیاز به
“کمی” استراحت دارند و بلافاصله بعد از اینکه تنفس تازه
نمودند باید بدون اینکه به دیگری، نیازمند باشند تا آنان
بر اساس خیلی از مصالح خود یا سازمان، درآمدی جدید
برای این عزیزان تأمین یا درآمد فعلی ایشان را بهبود
بخشند، تا کنون با این همه پیگیری که (البته کمی
بهبود یافته است)جواب نداده است.
حال باید آزموده را چندین باره بیازمایند. آیا نباید بجای تکیه
بر دیگران، تنها بر روی خود و توانائی های خود، قابلیتهای
خود، تجربیات گرانبها و ذیقیمت خود که در چندین سال،
فعالیت خود، بدان دست یافته اند، اتکا نموده و قدمی در
جهت بهتر شدن زندگی خود، بردارند.
اگر می گویند، نمی شود، میتوان با جستجوی مختصری،
نمونه های بسیاری از جمله، موسس مرغ سوخاری
KFC(سرهنگ هارلند ساندرز) را نام برد، از دیگر نمونه ها
میتوان به دکتر فریور از بازنشستگان سازمان بنادر و
دریانوردی که بعد از بازنشستگی، تازه تحصیل خود
را در رشته روانشناسی، آغاز نمود و موفق به اخذ درجه
دکترا در این رشته و کار و فعالیت نمود.
هر چه که جستجو کنید، نمونه های بیشتری از نفراتی
که اجازه ندادند، دانه های چند روزه، قوت یومیه آنها را
تأمین نماید، مشاهده می نمائید. کافی است فقط کمی
جستجو کنید تا به صحت گفته های نگارنده، ایمان بیاورید.
حالا موقع عمل است. نور، صدا، حرکت …………….
اگر به مطالب بالا باور داشتید، حال موقع عمل است،
خیلی سریع، شروع مجدد کار و فعالیت و تلاش را اعلام
نموده و در جهت آن قدم بردارید.
با مطالعه راهکارهای ارائه شده در سایت نگارنده
www.ganjeensani.com یا سایتهای دیگر که راه های عملی
برای انجام در دوران بازنشستگی را ارائه دادند میتوانید،
آغاز نمائید
تنها کافی است که هر روز یک کار برای پیشرفت و یک کار
برای تفریح خود انجام دهید تا بتوانید در مدت بسیار
کوتاهی، به صورت کاملاً فعال، سکان زندگی خود را
مجدداً در دست گرفته و آنرا در دریاهای مختلف هدایت
و راهبری نمائید.