بازنشستگان, مقالات

کرم ابریشم در دوران بازنشستگی چیست؟

اگر در بین همکاران و دوستان بازنشسته خود جستجو

نمائید، عزیزان بازنشسته ای را خواهید یافت که در کنجی

خزیده اند و کاملاً از اطرافیان خود دوری می جویند و تک و

تنها به فکر فرو رفته اند.

 آیا شما نیز تا کنون با چنین گنجینه های فراموش

شده ای، ملاقات داشته اید؟

آیا می دانید که آنان در خلوت خود، به چه چیزهائی

می اندیشند؟

آیا می دانید که چگونه باید از رفتن این خوبان به داخل

پیله، جلوگیری نمود و زندگی خوب و شادی را برای خود

و اطرافیان رقم زد؟

اینها مسائلی است که در این مقاله قصد داریم به آنها

بنگریم و تا حد ممکن، راه کارهای مقابله با این افکار و

این اعمال را بیابیم.

کرم ابریشم در دوران بازنشستگی به چه معناست؟

کرم ابریشم، یک کرم است که در دو مرحله، به پروانه ای

تبدیل می گردد. و برای انسان از آن جهت مفید است که

از این کرم، نه برای پروانه شدن و پریدن آن، بلکه برای

تهیه ابریشم، استفاده می شود. البته لازم به ذکر میباشد

که برای انسان خود کرم، مفید نمی باشد بلکه تارهای تنیده

شده که خود ابریشم است، ارزش و فایده دارد و بعد از چند

روز، کرمها را بوسیله قرار دادن در آفتاب و انداختن در آب

جوش می کشند و ابریشم پیله ها را مورد استفاده قرار

می دهند،

چرا نباید در دوران بازنشستگی به شکل کرم ابریشم

بشویم؟

حال بعضی از عزیزان بازنشسته را مشاهده می نمائیم که

به علل مختلف، از جمله: احساس تنهائی، ترد شدن از

طرف جامعه، احساس عدم مفید بودن، احساس اضافه

بودن و … به گوشه ای خزیده و سر در لاک خود فرو میبرند

و اگر کرم می بودند تا کنون مقداری زیادی تار در دور خود

می تنیدند. لکن در این مورد، بجای پیله ها، خود فرد

بازنشسته به درد اطرافیان و اجتماع می خورد. و باید طی

اعمالی حساب شده به این فرد بازنشسته، که جزء

گنجینه های گهر بار تلقی شده، کمک نمائیم که از این

لاک بیرون آمده و به دامن پر از مهر و صفای اطرافیان و

اجتماع، بر گردد.

اگر این حالت در لاک بودن توسط عزیزان بازنشسته ادامه

یابد، منجر به بروز بیماری افسردگی گردیده و این فرد، بسیار

مستعد دریافت باقی بیماریها اعم از ساده و صعب العلاج

می باشد. پس باید هم ما و هم خود فرد بازنشسته از بروز

خطر جلوگیری نموده و شادی و نشاط و امید را به این فرد

و خانواده ایشان بازگردانیم.

چگونه باید فرد بازنشسته را از پیله در دوران

بازنشستگی جدا سازیم؟

در ابتدا می بایست، مشخص نمائیم که فرد به چه عنوان

سر در لاک فرو برده و حاضر نیست با احدی صحبت نماید

و همیشه در کنجی نشسته و به اعمال گذشته و ترس

از آینده مشغول می باشد.

  • در ادامه، دیدن این افراد و سرمایه های گرانبهای نیروی
  • انسانی است که باید این افراد توسط اطرافیان به خوبی
  • دیده شوند(دیده شدن به این معنا نیست که با دلسوزی،
  • اقدام به انجام وظائف و مسئولیتهای آنان نمائیم، بلکه
  • آنان نیازمند محبت از طرف اطرافیان هستند، همان
  • محبتی که زمانی که اطرافیان، نیازمند این محبتها بودند،
  • این افراد از ابراز آن، کوتاههی نکرده و همه را در طَبَق
  • اخلاق می گذاشتند).
  • در مرحله بعدی، باید شنونده حرفهای سراسر پرمعنی
  • آنان شویم. زیرا که این عزیزان بخاطر اینکه سالیان زیادی
  • را در شغلها و محلهای مختلف مشغول فعالیت بوده اند،
  • از تجربه و مهارتهای بسیار بالائی برخوردار می باشند،
  • که به نظر نگارنده، برای شنیدن این تجربیات، باید
  • هزینه های هنگفتی پرداخت نمود و باید ممنون بود که
  • این تجربیات را به رایگان در اختیار ما قرار می دهند.
  • در ادامه اعمال، اگر مسائل یا مشکلاتی دارند، چه از
  • نظر جسمی و چه از نظر روحی، این مسائل و مشکلات
  • را بپذیریم و به آنان کمک نمائیم که این مسائل را رفع
  • نمایند. یا اگر امکان رفع در کوتاه مدت وجود نداشت،
  • حداقل آثار مخرب آن را کمتر نمائیم(مانند بی اختیاری
  • ادرار و …)
  • در مرحله بعد، اگر نیاز به همدم و هم صحبت دارند،
  • حتماً در فکر یک همدم یا همصحبت برای این عزیزان
  • باشیم، زیرا که انسان اجتماعی است و نیازمند ارتباط
  • با دیگران، و در این سن، نیازمند صحبت با کسی که
  • بتواند آنان را درک نماید.
  • یکی دیگر از موارد، اگر این عزیزان، دارای نوه می باشند،
  • بهینه است که اقداماتی بعمل آید که حداکثر دیدار و
  • ملاقات مابین بازنشستگان و نوه های آنان برگزار گردد.
  • زیرا که در هر ملاقات، انرژی هائی که هر دو طرف
  • می توانند از یکدیگر کسب نمایند، بسیار زیاد و قابل
  • ذکر می باشد.

  • راههای دیگر را خودتان با توجه به موقعیتها و افراد
  • می توانید با خلاقیت و تجربه خود، بدست آورید.

راههای عملی فوری برای برگرداندن به شادی و

نشاط در دوران بازنشستگی چیست؟

مطلب خیلی مهمی که در این خصوص وجود دارد، تنها

دانستن موارد بالا نیست، بلکه لازم است از هم اکنون

اقدام نمائید و اگر عزیزی سر در گریبان خود فرو برده، یا

مستعد کناره گیری از جمع می باشد، با اقدامات لازم فوق

یا هر اقدامی که بصورت خلاقانه و تجربه بدست آورده اید،

کاری کنید که این عزیزان دیده شده و احساس مفید بودن

و مثبت بودن همانند سالهای اشتغال خود داشته باشند.

مطمئن باشید، اگر این عزیزان، شادی و نشاط را در زندگی

مجدداً تجربه نمایند، این احساس می تواند در کل خانواده

پخش و همگان از آن بهره مند گردند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *