در دوران تحصیل در دوره کارشناسی دانشگاه مدیریت دانشگاه تهران،
استادی که یک روز به جای استاد تربیت بدنی ما به سر کلاس آمد، به
ما گفت، دوستان، بجای اینکه وارد مشکلات شوید، اجازه دهید مشکلات
در جلوی شما رژه بروند و شما تنها از بیرون به آنها نگاه کنید. و دلیل
ایشان این بود که اگر داخل مشکلات شویم، هوش ما زیر سئوال رفته و
مشکلات اجازه خلاقیت و پیدا کردن بهترین راه حل مسأله را از ما
میگیرند، لذا اگر اجازه دهیم مشکلات تنها جلوی چشمان ما رژه بروند،
ما با دید هلی کوپتری، براحتی می توانیم از درون مشکلات، راه حل
رفع آنها را نیز بیابیم.
خوب این چه ارتباطی با موضوع این مقاله دارد؟ ارتباط آن به این شکل
است که در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) یکسری از رویدادهای برای
ما رخ می دهد و اگر مدام، ما تنها به رویدادها آنهم به شکل منفی نگاه کنیم،
مسلماً از دو جهت ضرر خواهیم نمود. اول اینکه لذت زندگی را بر خود
حرام کرده و به موارد منفی بیشتر توجه می کنیم، و دوماً اینکه با توجه
بیشتر به موارد منفی رویدادها، آن موارد منفی در دوران پیشکسوتی
(بازنشستگی) بیشتر جذب می شوند و مسائل و مشکلات را چند برابر
می نمایند.
ما در این جا سعی داریم به این مقوله نظری بیفکنیم و در باره آن کمی
بررسی بیشتر نمائیم.
رویدادهای زندگی چیست؟
رویداد زندگی از اسم آن نیز پیدا است، رویداد، آن چه که در زندگی
“روی میدهد”، و این رویدادها در زندگی هر انسانی وجود دارد، هم
رویدادهای مثبت بسیاری وجود دارد و هم رویدادهای منفی، لکن آن
چیزی که بیشتر افراد را مخصوصاً در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)
بیشتر مورد آزار قرار میدهد، رویدادهای منفی است. از جمله بالا رفتن
سن، کم شدن قدرت عضلات، فشار آوردن بیماری ها بر بدن و ….
چرا باید با رویدادهای زندگی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)
کنار بیائیم؟
همان گونه که در قسمت قبل بیان نمودیم، رویدادهای زندگی هم به
صورت مثبت وجود دارد و هم رویدادهای منفی، و خبر بد اینکه، از
دوران کودکی، بیشتر ما را متوجه رویدادهای منفی نمودند تا رویدادهای
مثبت زندگی.
مثلاً در زمانی که کارنامه را تحویل والدین خود می دادیم، آنها بجای
اینکه اول نمرات درخشان ما را نگاه کنند، ابتدا به سراغ نمرات منفی
ما در کارنامه می رفتند و توجه ما به آن نمرات جلب می نمودند.
در زمانی که چند غلط دیکته ای از ما می گرفتند، تنها توجه ما را به اینکه
در دیکته غلط داشتیم می بردند و از اینکه توانائی نوشتن دیکته را پیدا
نموده بودیم، غافل بوده و ما نیز دنباله روی آنان، همین رفتار را با
فرزندان و اطرافیان خود داشتیم.
البته لازم به ذکر می باشد که ما در این مقاله قصد نداریم، مسائل خود
را به گردن والدین و پیشنیان بیندازیم، تنها با بیان این مطالب قصد داریم
این مطلب را مد نظر قرار دهیم که هیچکس تا کنون نحوه رفتار با
رویدادها را به ما یاد نداده و اگر چیزی هم یاد داده شده، تنها در جهت
نگرش بر رویدادهای منفی هر مسئاله و رخدادی بوده است و باز هم
متأسفانه در بسیاری از موارد، در جهت رفع آنها، با مطالعه و تحقیق در
خصوص آنها اقدامی ننمودیم.
حال که متوجه گردیدیم، تمام توجه ما، به رویدادهای منفی معطوف بوده
است و در نتیجه ما بر رویدادهای منفی زندگی مخصوصاً در دوران
پیشکسوتی(بازنشستگی) توجه داشته ایم.
حال سئوال این است که آیا دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) رویداد مثبتی
هم دارد که ما باید به آنها توجه نمائیم؟
آیا در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) غیر از بالا رفتن سن و کاهش
قوای جسمانی و تجربیات زائد و تنهائی و … رویدادی مثبتی وجود دارد؟
بله رویدادهای مثبت در این دوران، تجربه، دانش، مهارت، تخصص،
بزرگ فامیل بودن، بزرگ شدن فرزندان، داشتن نوه، فرصت بودن بیشتر
با نوه ها، فرصت استفاده بهینه از اوقات فراغت، فرصت بودن بیشتر با
همسر و لذت دیدن موفقیتهای دیگران که از نظر نگارنده، از بهترین
رویدادهای این دوران می باشد، را بعنوان رویدادهای مثبت می توان
ذکر نمود.
چگونه باید با این رویدادها به ظاهر نامیمون در دوران پیشکسوتی
(بازنشستگی) کنار آمد؟
در این دوران، تفاوتی که بین پیشکسوتان(بازنشستگان) موفق و
پیشکسوتان(ناموفق) وجود دارد، توجه به رویدادهای مثبت و منفی
است. پیشکسوتان(بازنشستگان) موفق، تنها به رویدادهای مثبت زندگی
نظر می افکنند و پیشکسوتان(بازنشستگان) ناموفق تنها بر روی
رویدادهای منفی زندگی توجه دارند.
در این دوران، تجربه که یکی از اصلی ترین مشخصات موجود در این
دوران با ارزش می باشد، از دید برخی از افراد زائد و از دید
پیشکسوتان(بازنشستگان) موفق بعنوان ابزاری برای ارتباط و اهرم
دانش و مهارت را برای آموزش به دیگران مورد استفاده قرار می گیرد
و از این دو آیتم گرانبها، بعنوان با ارزش ترین اندوخته عمر خود بسیار
استفاده بهینه می نمایند.
همچنین از این دوران طلائی – در خانه ماندن – که از نظر تعدادی از
عزیزان، بعنوان یکی از رویدادهای نامیمون است، بعنوان یکی از با
ارزش ترین لحظات می تواند باشد، به شرطی که این لحظات با ارزش
را با شاد و بانشاط بودن با خانواده و فرزندان و نوه ها، طی نمائیم.
و نیز در این دوران که اگر سبک زندگی خوبی نداشته باشیم، شاید با
انواع بیماری ها همراه باشیم، و این امر فرصت مناسبی برای شناختن
آنها و کوشش در جهت رفع آنها، تنها با تغییر در سبک زندگی و تغییر
در روش زندگی می باشد.
و باز همانگونه که در کتاب خویش(الهی پیر شی) نوشته ام، در این عصر
که حتی شدیدترین بیماری ها(سرطان) بوسیله تغییر در رژیم غذائی و تنها
با تغذیه، امکان پذیر شده است و رفع کلیه بیماری های مربوط به اسکلت،
تنها با انجام تمارین ورزشی رفع می گردد، نگرانی و ترس از بیماری ها
در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) بی مورد می باشد.
پس بجای اینکه تنها به رویدادهای منفی زندگی توجه نمائیم، بهینه است،
به فرمایش استاد ما، اجازه دهیم آن رویدادها از جلوی چشمان ما رژه بروند
و ما برای رفع آنها، از قوه خلاقیت و هوش خود استفاده و در جهت شناسائی
و ریشه کن نمودن رویدادهای منفی، قدم برداریم.
از کی باید این کنار آمدن را شروع نمود؟
اگر فکر می کنید که کسی تضمین داده است که شما، سالیان سال
می توانید به زندگی خود ادامه دهید، می توانید این کنار آمدن را به
روزهای آینده موکول نمائید، اما اگر مثل من، هیچ کسی چنین تضمینی
را به شما نداده است، پس چه بهتر که از همین لحظه، شروع به کنار
آمدن با رویدادها نمائیم تا بتوانیم بهتر و شادتر و با نشاط تر، این
دوران را طی نموده و بهره ورتر نمائیم.
به امید روزی که دیگر هیچ پیشکسوتی(بازنشسته ای) به رویداد
منفی زندگی خود توجه ننموده و تنها بر رویدادهای مثبت خود تأکید
نماید و علاوه بر اینکه خود شاد و با نشاط و سالم زندگی می نماید،
در بهینه تر شدن زندگی دیگران نیز قدم های سودمندی بردارد.
ولی بختیاری
مربی و مدرس مهارت های سلامتی و کارآفرینی پیشکسوتان
(بازنشستگان)
VBAKHTYARI@GMAIL.COM
