داستان گوئی یکی از علائقی است که از کودکی در وجود
همگان به رایگان قرار داده شده است و همگی این علائقه
را تا پایان عمر همراه خود دارند.
این علاقه حتی تا بزرگسالی و کهنسالی نیز ادامه دارد.
حال که این علاقه در وجود ما نهادینه است، چرا از همین
ابزار برای بالا بردن انرژی و انگیزه خود، در جهت
مطلوب شایسته استفاده ننمائیم؟
چرا نباید از کوچکترین چیزها، برای شادی، نشاط و
سلامتی خود در همه عمر، و بخصوص در دوران
پیشکسوتی(بازنشستگی) استفاده نمائیم؟
خیلی از مسائلی که می توانیم به صورت خیلی راحت برای
شادی و نشاط خود استفاده نمائیم، نیاز به هیچ گونه مبلغ،
هزینه و یا کلاس و جمعی ندارد، کافی است، که دو نفر گرد
هم جمع شوند و از همین داستان گوئی بسیار ساده
استفاده نمایند.
به همین خاطر بر این شدم که در این مقاله نگاهی به آن
بیندازیم و داستان گوئی را مورد بحث و بررسی قرار دهیم.
پیشنهاد می شود مقاله زندگی جویبار
خاطره هاست را نیز مطالعه نمائید.
داستان گوئی چیست؟
داستان گوئی، ابزاری برای انتقال فرهنگ شفاهی و ایجاد
ارتباط کلامی و غیرکلامی موثر بین افراد مختلف می باشد.
داستان به نوشته ای گفته می شود که در آن، نویسنده فکر
اصلی خود را در قالب حکایتی به خواننده ارائه دهد؛ خواه
این داستان کاملاً جنبه ی تخیلی و غیرواقعی داشته باشد و
خواه واقعیات زندگی در آن با رنگ و روغن تخیل و پرداخت
نویسنده، آرایش دیده باشد.
داستان و داستان گوئی، موضوعی آشنا برای همه در همه
جوامع است. انسان ها در سفر و حضر، در غم و شادی،
در تنهایی و جمع و حتی در گیر و دار جنگ ها و
بحران های زندگی با داستان همراه و مایوس بوده اند؛
به همین علت، داستان را هم زاد انسان و زمان شکل گیری
نخستین داستان ها را روزهای آغازین زندگی انسان
در زمین، می دانند.
چرا مقاله سطح انرژی در دوران پیشکسوتی
را مطالعه نمی نمائید.
در کتاب های آسمانی با شیوه ای خاص،داستان هایی برای
عبرت، تذکر، هدایت و انذار مطرح شده است؛ تورات ،
انجیل و قرآن سرشار از داستان هایی هستند از انبیا، اقوام
و تمدن هایی که آمده اند و رفته اند و زندگی آن ها چراغ
راه دیگر انسان ها شده است.
چرا داستان گوئی در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) مهم است؟
هنر باستانی داستان گوئی شفاهی این ارزش را دارد که
برای یادگیری آن تلاش شود. زیرا هم برای گوینده و هم
شنونده لذت آفرین است
داستان گوئی شامل گوش کردن، تصور کردن، اهمیت
قائل شدن، قضاوت کردن، خواندن، مناسب سازی، خلق
کردن و مشاهده کردن و به خاطر سپردن و برنامه ریزی است.
داستان گویی دارای سه ارزش مهم است:
داستان گوئی از روی میل و علاقه، تصویرهای ذهنی
و تجسم فکری را جهت می دهد و به تخیل داستان گو
و شنونده دامن می زند.
داستان گوئی به بزرگسالان فرصت می دهد پای کودکان
را به میدان تجربه های ادبی بکشانند بی آن که پایبند به
کتاب باشند.
داستان گوئی، در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) این
فرصت را که به مسائلی غیر از مسائل درگیرتوجه نمائیم،
بوجود می آورد.
داستان گوئی، مخصوصاً از دوران جوانی، اشتغال، انگیزه،
نشاط و شادابی را در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) بالا
می برد و موجب ترشح هورمون های شادی آور گردیده و
وضعیت جسمی و روحی عزیزان گنجینه نیروی انسانی
را به مراتب بهبود می بخشد.
چه داستانهائی مفید است؟
با بیان موارد بالا، شاید همگان به این نتیجه برسند که
خوب، پس ما مجاز هستیم هر داستانی را نقل مجالس
نمائیم و شروع به تعریف از آنها نمائیم.
مثل: داستان خفاش شب
داستان قتل های زنجیره ای و ….
خیر، به هیچ عنوان قصد و نیت ما از گفتن داستان،
چنین داستان هائی نبوده و نیست.
با داستان های بالا، نه تنها حال ما خوب نمی شود که
مشخص است، حال ما را به مراتب بدتر و خراب تر
می نماید.
لذا مقصود ما از داستان گوئی، صرفاً داستان های انگیزشی
و داستان هائی است که می تواند بر روحیه ما اثر مثبت بگذارد.
پس اتوماتیک وار، داستان های منفی و جنائی، از سری
داستان های ما، جدا می شود.
چطور داستان گوئی نمائیم؟
داستان گوئی، مراحلی دارد که آن مراحل به شرح ذیل می باشد:
– صحنه پردازی
باید صحنه ای که در آن، داستان اتفاق افتاده است،
را کاملاً توصیف نمائید:
– چه زمانی
باید زمان وقوع اتفاق و داستان را دقیقاً اعلام نمود.
– چه جائی
محل وقوع اتفاق را نیز بصورت خیلی دقیق باید ذکر نمود.
– توصیف محل
توصیف محل باید بصورتی باشد که فرض نمائید،
برای فردی که نابینا است، توضیح می دهید و کاملاً
باید فضای آن محل را به تصویر بکشید.
– معرفی شخصیت ها
پس از آن به سراغ معرفی شخصیت ها میرسد که
باید دانه به دانه و یکی یکی، شخصیت ها را
معرفی نمائید.
– کشمکش و درگیری
سپس نوبت به بیان اتفاق و حادثه رخ داده شده
می رسد که باید با شرح دقیق، اتفاق رخ داده شده
را بصورت تفصیلی بیان نمائید.
– تغییر دنیا
در پایان نیز، نتیجه و دستاوردی که می خواهید
از این داستان در ذهن مخاطب جاگیرد، را به
صورت کامل و شفاف بیان می نمائید.
امیدوارم که بتوانید با گفتن داستان خوب و مفید به یکدیگر،
سهمی در شادی، نشاط و سلامتی خود و اطرافیان خود
داشته باشید.
اگر این مقاله برای شما مفید بود،
آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.