بعد از آشنائی با اولین سطح از ارتباطات که رابطه با خود
بود، نوبت به دومین سطح از ارتباطات می رسد که آن
ارتباط با محیط است.
عزیزان بازنشسته ای که می توانند خوب و درست با محیط
اطراف خود، ارتباط برقرار نمایند و لذت وشادی را از محیط
دریافت می دارند، زندگی خوب و سلامتی را نیز می گذرانند،
زیرا که می دانند محیط اطراف به چه حدی می تواند به آنان
انرژی بدهد و با آن انرژی می توانند بر بسیاری از مسائل و
مشکلات فائق آیند.
اما مثل همیشه، باز برخی از این عزیزان وجود دارند که
همیشه در هر محیطی که می رسند، بدون اینکه از آن استفاده
لازم را ببرند، تنها در پی درک سختی ها، مسائل و مشکلات
بسیار طاقت فرسای دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) می باشند.
یادم می آید زمانی به خانه یکی از عزیزان پیشکسوت(بازنشسته)
که وارد می شدیم، ایشان همیشه، کانال تلویزیون خود را روی
کانال مستند تلویزیون تنظیم نموده بود. و همیشه که ایشان را
مشاهده می کردید در حال تماشای مستندهای طبیعت بود که از
آن کانال مشغول پخش بود.
و جالب این بود که کاملاً خود را در آن محیط و در پی یافتن
زیبائیهای نشان داده شده آن بود. و لازم به ذکر نمی باشد که چه
احساس خوب و دل نشینی آن فضا و خانه را پر کرده بود، کسی
که در طبیعت، در دریا، در جنگل حتی در بیابان، بدنبال یافتن
زیبائی ها و قشنگی های طبیعت است، مطمئناً فضای دلنشینی را
نیز برای خود وخانواده مهیا و آماده می نماید و خانواده نیز از
داشتن چنین فضای خوب و گوارائی شاد و خرسند خواهند شد.
بله برای ارتباط با محیط، اول باید مهارت لازم را داشته باشیم.
ما در این مقاله بر آن هستیم که ارتباط با محیط را مورد بررسی
قرار دهیم.
چرا ارتباط با محیط در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)
مهم است؟
بارها در مقالات مختلف، بر این نکته اساسی تأکید داشته ام که
گنجینه های گهربار نیروی انسانی اگر روابط خوبی با خود و
اطرافیان خود داشته باشند، جایگاه ویژه ای نیز در خانواده و
اطرافیان خود خواهند داشت و بسیاری از مسائل آنها نیز
بصورت خودکار حل خواهد شد.
لکن اگر این مهارت و توانائی (ارتباط با خانواده و اطرافیان)
وجود نداشته باشد، همین می تواند ریشه بسیاری از مسائل فعلی
و آینده آنها را به دنبال داشته باشد.
این مهارت ها، در ارتباط با محیط نیز به خوبی خودنمائی
می نماید.
و باید برای یک سری از سئوالات مربوطه پاسخ لازم را
داشته باشیم؟
1- چقدر از حواس پنج گانه خود در دوران پیشکسوتی
(بازنشستگی) استفاده می نمائیم؟
2- چگونه از این حواس در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)
استفاده می نمائیم؟
3- و این استفاده از حواس پنج گانه در این دوران، چه
نتیجه ای برای ما دارد؟
پاسخ به این سئوالات می تواند، کمی ما را به اینکه حواس
پنج گانه نیز برای ارتباط با محیط برای ما در نظر گرفته شده
است، متوجه و حساس نماید.
و کسانی که مهارت ارتباط با محیط را ندارند، این ارتباط و
لذت و احساس را از خودشان سلب می نمایند.
مثلاً کسی که نمی تواند، از محیط پارک و فضای سبز استفاده
لازم را ببرد، امکان حضور خود را نیز در این فضاها، محدود
می نماید.
چطوری می توان ارتباط با محیط را در دوران پیشکسوتی
(بازنشستگی) بهبود بخشید؟
در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) باید به یکسری از مسائل
توجه لازم مبذول گردد:
از آن جمله می توان به اینکه:
– چه چیزی می بینید؟ آیا اجازه می دهید هر چیزی که
اتفاق می افتد را شما ببینید، یا اینکه در بعضی از مواقع،
بخاطر اینکه مسئله یا مشکلی در آینده برای شما ایجاد نشود،
از دیدن بعضی از اتفاقها، خودداری می نمائید.
– چه چیزی می شنوید؟ آیا باز اجازه می دهید که هر صدا
و نوائی به گوش های شما وارد گردد؟ با باز از ورود بعضی از
نواهای مزاحم و دردسر دار، به گوشهای خود، جلوگیری
می نمائید. آیا به دنبال شنیدن غیبت و تهمت از دیگران می باشید
یا خیر؟ یا اینکه طوری برخورد نموده اید که تنها خوبی های
دیگران در نزد شما بازگو می گردد؟
– چه بوئی حس می کنید؟
– چه سطوحی را لمس می نمائید؟
– چه طعمی را می چشید؟ دقیقاً باید به این نکته توجه
لازم را داشته باشید که تغذیه نادرست، نیز ارتباط نادرست
با محیط است، و برای سلامتی ما بسیار مضر است.
– چه حسی را تجربه میکنید؟ آیا فقط اجازه می دهید،
احساس های بد و ناگوار(غم، ناراحتی، افسردگی و…) را
تجربه نمائید یا اینکه سعی می نمائید، به احساس های قشنگ
(شادی، نشاط، موفقیت، لذت و …) اجازه ورود به بدن را
صادر نمائید؟
ارتباط با محیط در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را از کجا
شروع نمائیم؟
اگر ما بتوانیم در دومین مرحله از ارتباطات، به سئوالات بالا
پاسخ لازم و درستی را بدهیم و هر چیزی را که با حواس
پنج گانه خود درک می نمائیم، ببینیم که آیا آن چیز، حال ما
را بد می کند یا خیر؟
اگر حال ما را بد می کند، از ورود آن به بدن جلوگیری نمائیم.
اگر هر چیزی را بشنویم، محاسبه نمائیم که آیا برای ما فایده دارد
یا خیر؟ آنگاه دیگر اجازه شنیدن هر چیزی را به خودمان
نمی دهیم.
و هریک از حس های دیگر، باید ببینیم ورودی های هر یک،
نتیجه سازنده برای ما در پی خواهد داشت یا خیر؟ در صورتی
که نتیجه خوبی ندارد، از ورود آن جلوگیری نمائیم.
و در پایان به این نکته اشاره می نمایم که :
محیط شعور دارد، و محیط با ما حرف می زند، محیط با ما
ارتباط بر قرار می نماید.
اما خود ما انتخاب می نمائیم که با چه کیفیتی، محیط اطراف
با ما ارتباط برقرار کند؟ بوسیله بوق ها یا طبیعت
اگر این مقاله برای شما مفید بود، آن را به دیگر عزیزان
خود نیز هدیه نمائید.