زمانی که به درجه بازنشستگی نائل می شویم، اوقات فراغت بیشتری نسبت به زمان اشتغال داریم و اگر از تیپ دوم، شخصیت شناسی ایناگرام، یعنی مهر طلب باشیم، در طول اشتغال سعی نموده که با انجام کارهای اطرافیانمان، مهر آنها را به خود اختصاص دهیم، غافل از اینکه ما هر چقدر هم که برای دیگران کارهایی انجام دهیم، در نظر آنها، نه تنها ارزشمند نمی شویم، بلکه، ارزشهایمان نیز به مانند اعتماد به نفس و عزت نفس مان، کاهش می یابد.

پس چاره چیست؟

چگونه می بایست دوران بازنشستگی خود را تغییر دهیم؟

آیا امکان دارد که بتوانیم بدون اینکه از خود ایثارگری نمائیم، بتوانیم محبوب دیگران باشیم؟

ما در این مقاله سعی بر آن داریم که به این مقوله نگاهی بیندازیم.

با ما همراه شوید.

پیشنهاد می شود، مقاله مهربان بودن با خود در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) چیست؟را نیز مطالعه فرمائید.

خودشناسی چیست؟

خودشناسی در ویکی پدیا بدین صورت معنا گردیده است:

اصطلاحی در روانشناسی است که برای توصیف اطلاعات فردی یا خود آن فرد و دانش فردی در مورد خودش.

خودشناسی به معنای شناخت خود، توانائیها، نقاط قوت ها، نقاط ضعف ها، حساسیت ها، خلاقیتهای خود می باشد.

در روایات نیز آمده است که برای اینکه خدا را بشناسی، اول باید خودت را بشناسی، بعد خدا را می شناسی.

پس ما سعی می کنیم در این مقاله، این موضوع را شفاف نمائیم.

چرا باید در دوران بازنشستگی، خودشناسی داشته باشیم؟

ما به این دلیل نیازمند خودشناسی در دوران بازنشستگی هستیم که بتوانیم به کمک شناسائی توانائیها، تجارب، مهارتها و خصوصیتهای خود، مسائل و مشکلات بوجود آمده در این دوران پر فراز و نشیب را حل و فصل نموده به طوری که علاوه بر مشکل گشائی مسائل، بر عزت نفس و اعتماد به نفس خودمان نیز، افزایش داده و بتوانیم در مقابل این روزگاری که هر روز، خودش را به نوعی به ما می نمایاند، قوی تر شده و قدرت مقابله بهتری را داشته باشیم.

اگر ما بتوانیم به خوبی خود را بشناسیم:

1. خودشناسی می تواند در تصمیم گیریهای بهتر ما اثر مثبت گذاشته و انتخاب های بهتری را شاهد باشیم.
2. با خودشناسی، زمینه سازی برای تغییر و توسعه فردی ما، فراهم میگردد.
3. زمانی که خودشناسی ما به انجام برسد، ما توانائی پیش بینی رفتارهای خود در مقابل رویدادها را خواهیم داشت.
4. با خودشناسی خود، بهتر می توانیم دیگران را شناخته و خواستها و نیازهای آنها را شناسائی نمائیم.

مقاله مقاومت و رشد دوباره در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)  را نیز از دست ندهید.

چگونه باید خودشناسی را در دوران بازنشستگی رعایت نمائیم؟

هر انسانی یک نسخه منحصر به فرد و در نوع خود بی نظیر و بی همتاست، پس شناخت دیگران، نمی تواند به شناخت خودمان کمک کند، بنابر این ابتدا باید به صورت کامل، خود را بشناسیم،

در این راه به چندین مرحله نیازمند هستیم:

1. روزانه دقایقی را به آرام سازی ذهنی خود در مکانی آرام اختصاص دهیم، تا آرامش سرتاسر وجودمان را در بر بگیرد.
2. باید مشخص نمائیم در طی روز، چه چیزهایی ما را خوشحال، یا ناراحت می کند و در دفترچه ای، علت صحیح و دقیق ناراحتی را بنویسیم، در این قسمت باید کاملاً با خود صادق باشیم و از گول زدن خود، حذر نمائیم.
3. سپس نوبت به هدف نویسی می شود، باید در همان دفتر، برای خودمان اهدافی را تعیین نمائیم، این اهداف می تواند آرزها، علائق و استعدادهای ما باشد.
4. آنگاه نوبت به نوشتن نقاط ضعف می شود که باید به صورت کامل، تمام مواردی را که خود می دانیم یا به وسیله دیگران به ما گوشزد شده است را بنویسیم. در اینجا شاید مواردی که دیگران می گویند در باره ما واقعیت نداشته باشد، لکن به دلیل اینکه شاید بارها و بارها، چنین مواردی را شنیده باشید، امکان دارد که خود را با آن صفتها و موارد هماهنگ نموده باشید. و امیدوارم بتوانید، نقاط ضعف واقعی را از نقاط ضعف اهدائی دوستانتان و اطرافیان از هم جدا نمائید.
5. روزانه دفتر خودشناسی خود را بررسی و پیشرفتها و پس رفتهای خود را در دفتر ثبت و ضبط نمائید
6. برای آشنائی با خودشناسی، مطالعه کتاب نیمه تاریک وجود، اثر دبی فورد، می تواند برای شما مناسب باشد.
7. از افراد مشاور، جهت خودشناسی بهتر خود، کمک و یاری بگیرید.
8. باخانواده و رفقای خود، صحبت نموده و از راهکارهای پیشنهادی آنها، در صورتی که مثبت بود، حتماً استفاده لازم را ببرید.

با وظائف و تعهدات خود، چگونه عمل نمائیم؟

خوب حال سئوال پیش می آید که ما در طول زندگی خود، طوری رفتار نموده ایم که دیگران یکسری وظائف را به عهده ما گذاشته اند، و اگر اکنون بخواهیم دیگر آن وظائف را انجام ندهیم، دچار مشکل و ناراحتی می شویم.

انجام وظائف و تعهدات اگر به صورت اجبار باشد، باید متوقف گردد. لکن نحوه متوقف کردن آن بدین شکل نیست که یکدفعه تمام آنها را حذف نموده و خودمان را دچار چالش بسیار شدید در زندگی نمائیم، بلکه اول باید خودمان را بشناسیم، توانائیها و عزت نفس و اعتماد به نفس خود را بازبیابیم.

آنگاه به دلیل اینکه ما فردی مسئولیت پذیر هستیم، و تعهداتی را در طول زندگی خواسته یا ناخواسته به عهده ما گذاشته اند، برای مدت محدودی، آنها را انجام می دهیم.

نهایتاً تعهدات انجام می شود، اما نه به اجبار سری اول، و تفاوت آن این است که، اینبار با انجام تعهدات و با توجه به اینکه خود را فردی مسئولیت پذیر دانسته و تعهدات خود را انجام دادید، عزت نفس و اعتماد به نفس شما، افزایش می یابد، در صورتی که انجام وظایف اجباری، نه تنها، از لحاظ جسمی، شما را فرسوده می نماید، بلکه از لحاظ روحی، نیز ضربات جبران ناپذیری بر شما وارد می نماید.

نتیجه:

ما با شناخت خود، به دنبال این هستیم که سه مفهوم زیبا از خودمان یعنی:

1. خود فهمی (Self Concept) – تصویر یا درک فرد از خود
2. خود نگری (Self Esteem) – احساس فرد در باره خود(عزت نفس)
3. خود مطلوبی(Self Ideal) – آنچه که فدر باید باشد.

دست یابیم. و اگر به این سه مفهوم زیبا دست یابیم، آنگاه دنیای ما و دنیای اطراف ما، بسیار زیبا و دلنشین می گردد.

اگر این مقاله برای شما مفید بود

لطفاً آن را با دیگر عزیزان نیز به اشتراک بگذارید.