بخشش در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) می تواند مشخص کننده
این باشد که تا چه میزان از زندگی خود در این دوران لذت
می بریم یا خیر.
با سختی، خودش را به قسمت بیمه اداره رساند و پس از اینکه
نسخه های بیمه را که برای دریافت هزینه های آن با خود آورده
بود، به مسئول مربوطه ارائه کرد و تأئیدیه آن را گرفت، تازه یک
نفس راحتی کشید و به محض اینکه سر خود را بازگرداند،
نگاهش به اینجانب که به فاصله چندمتری از ایشان قرار داشتم،
افتاد و سپس شروع به گفتگو با اینجانب نمود.
مرتب از فردی که در زمان اشتغالش برایش دردسر ایجاد نموده
بود داد، سخن برآورد. و مدام از وی می گفت و مسائلی که
بر سرش آمده بود.
داستانی در خصوص بخشش
یاد یک داستانی افتادم که در کتابها خوانده بودم.
دو راهبه که یکی مسن تر و دیگری جوان بودند در مسیری
می رفتند، در طی مسیر خود به رودخانه ای رسیدند و در زمانی
که قصد داشتند از آن رودخانه عبور نمایند، مشاهده نمودند که
خانمی نیز می خواهد از رودخانه رد شود، لکن به علت عمق
آب از این کار امتناع می کند.
راهب مسن تر که پاچه های شلوار خود را بالا زده بود، به سمت
زن رفت و او را در پشت خود گرفت و با هم از رودخانه گذر
کردند. و در آنطرف رودخانه، آن زن را به زمین گذاشته و خود
را مرتب نموده و آماده حرکت به سمت مسیر خود شد.
راهب جوان تر که این مسئله را دید، او هم از رودخانه رد شد،
و او هم به همراه راهب مسن تر، به مسیر ادامه داد. در طول
مسیر تمام مدت، فکر راهب جوان بسیار درگیر موارد بود و
نهایتاً در انتهای مسیر که بسیار هم از رودخانه دور بود،
طاقتش طاق شد و از راهب مسن پرسید.
استاد، آیا تماس با یک جنس مخالف، جایز است؟ راهب مسن تر
پرسید چطور؟ و راهب جوان مسأله عبور از رودخانه را
مطرح نمود.
راهب مسن، به راهب جوان گفت: پسرجان، من آن زن را در
کنار رودخانه زمین گذاشتم و آمدم، تو چرا اینهمه راه، او
را زمین نگذاشتی؟
حال مَثَل ما و این عزیز است، که بعد از اینکه سالیان سال،
از بازنشسته شدن او گذشته است، هنوز کینه ای که در سالهای
اشتغال، در دل خود داشت، هنوز با خود همراه دارد و حاضر به
زمین گذاری آن نشده است، و مشخص است که نتیجه این حمل،
این مهمان ناهمخوان، چیزی غیر از تحمل درد و رنج های
فراوان و عدم آسایش خود و دیگران نیست.
ما در این مقاله بر آنیم که به این مقوله نظری بیفکنیم.
پس با ما همراه باشید.
پیشنهاد می شود، مقاله روزه کلامی را نیز
مطالعه فرمائید.
بخشش چیست؟
بخشش تصمیم برای رها کردن خشم و افکار انتقامجویی است
و باعث روابط سالم تر، کاهش استرس و اضطراب و افسردگی
و سلامت روانی و معنوی می شود.
چرا باید در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) بخشش داشته
باشیم؟
بخشیدن، فراموش کردن و ازخودگذشتگی نیست و با تحمل کردن
افرادی که ما را رنجانده اند فرق دارد.
شما مجبور نیستید دیگران را ببخشید ولی هنگامی که بدانید اگر
از اشتباهات دیگران بگذرید و به آنها نچسبید، چقدر آرامش
بیشتری دارید، هرگز کینه توزی، خشم و قهر را انتخاب نمی کنید.
فراموش نکنید که بخشیدن نشانه عزت نفس بالای شماست.
بخشیدن، فراموش کردن و رها شدن از احساسات شدیدی است
که به حوادث گذشته مربوط می شود. وقتی نمی توانیم دیگران را
ببخشیم، خود را فردی فراموش شده، مأیوس و ناتوان می دانیم.
در واقع ما نمی توانیم منکر اشتباهات خود شویم؛ اما می توانیم
رفتار خود را تغییر دهیم تا شرایط مطلوب تر و آینده بهتری را
به خود نوید دهیم.
در واقع بخشش، آمادگی برای رهایی از رنج های گذشته و
تصمیمی است برای پایان دادن به مشکلاتی که از گذشته با خود
داریم. البته در بخشی از وجود ما این باور وجود دارد که
می توانیم آرامش فکرمان را با پیروی از نفرت، خشم و رنج به
دست آوریم و همواره حساب و کتاب های عادی داشته باشیم و
دچار حالاتی مانند کینه، نفرت و خشم شویم. بدین ترتیب
نمی توانیم آرامش داشته باشیم. بخشش می تواند ما را از زندانی
که با ترس و غضب در ذهن خود ساخته و بر خود تحمیل
کرده ایم رها کند
پیشنهاد می شود، مقاله کمک کردن به خود
در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) را نیز
مطالعه فرمائید.
چطوری باید دیگران را ببخشیم؟
بخشیدن میتواند به هزار و یک علت روی سلامت روان آدم
تاثیر مثبت داشته باشد که بعضی از این علتها اینها هستند:
۱. کینه، اتلاف انرژی و درگیری ذهن بیشتر است.
۲. بخشش، یک پایان خوب برای هر اتفاقی است.
۳. با بخشش از بیماریهای روان تنی دور می مانیم.
بایدها و نبایدهای گذشت کردن را بشناسید:
مثل خیلی دیگر از رفتارها گذشت کردن، بایدها و نبایدهای
خودش را دارد که کم توجهی کردن به آنها، این رفتار پسندیده
را با شکست مواجه می کند و در نتیجه حال شما را بدتر از
قبل می کند.
بایدهای گذشت:
– باید گذشت را آزادانه انتخاب کنید نه اینکه به صرف آموزه ها
و یا فشارهای دیگران، خودتان را به نوعی مجبور به انجام آن ببینید.
– برای کامل شدن فرایند گذشت، باید صبور باشید و به صورت
آهسته و پیوسته روی خودتان کار کنید.
– در گذشت، باید تمرکزتان فقط روی خودتان و بهتر کردن
حالتان باشد. شما نمی توانید فرد دیگر را هر چقدر هم که
مقصر باشد تغییر بدهید.
نبایدهای گذشت:
– گذشت را نباید به معنای آشتی بدانید. آشتی کردن مرحله بعدی
گذشت است و لازم است قبل از اینکه بخواهید با فرد مقصر
آشتی کنید، فرایند گذشت را در خودتان کامل کرده باشید.
– گذشت را نباید به معنای فراموش کردن اتفاقات پیش آمده بدانید.
واقعیت این است که اتفاقات زندگی، اتفاق افتاده اند و نمی توانند
فراموش شوند. کاری که گذشت می کند این است که بار هیجانی
ماجرا را می گیرد و باعث می شود که شما دیگر از بابت یادآوری
آن اتفاق حالتان بد نشود نه اینکه آن ماجرا را به کلی از ذهن تان
پاک بکند.
– نباید به خاطر گذشت، منتی بر سر کسی گذاشت. همانطور که
گفته شد گذشت، انتخاب خودتان بوده است، شما برای بهتر کردن
حال خودتان آن را انتخاب کرده اید و کسی شما را مجبور به آن
نکرده است.
بخشش را از کجا شروع نمائیم؟
برای شروع بخشش، ما آن را به گام های مختلفی تقسیم نموده ایم
که امیدوارم بتواند در رسیدن به آرامش فکری و بخشش افراد،
کمک شایانی به عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) نماید.
گام اول : احساسات منفی را انکار نکنید!
گام دوم : دو دو تا چهار تا کنید! و سود و زیانهای بخشیدن و
عدم بخشش را با خود مرور کنید، و بدانید که کدام ارزشمندتر
است.
گام سوم : حق قصاص و بخشش داشتن و نهایتاً بخشش را
انتخاب نمودن، می تواند برای هر فردی لذت بخش باشد.
گام چهارم : به محدودیتهای او فکر کنید
گام پنجم : خوبیها را هم ببینید
گام ششم : تصمیم بگیرید که ذهن خود را از هر خشم و نفرتی
پاک سازید و بخشش داشته باشد.
گام هفتم : بخشیدن را در عمل نشان دهید!
اگر این مقاله برای شما مفید بود،
آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.