چند روز پیش در حال مطالعه داستان مرغان ماهیخوار بودم که
در مقاله “مانع تغییر“ که توسط یکی از دوستان بسیار عزیزم جناب
آقای سید محمد غریبیان در سایت “باور تغییر” آورده شده بود.
و مشاهد نمودم که چه زیبا حال و هوای تعدادی از عزیزان
پیشکسوت(بازنشسته) را که مایل به تغییر نیستند را تشریح نموده است.
اما داستان مرغان ماهیخوار چه بود:
پیشنهاد می شود، مقاله تغییر در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)
را نیز مطالعه فرمائید.
داستان عدم تلاش و مانع تغییر مرغان ماهیخوار:
می گویند شهرداری شهر ساندی گو، با مشکلی برخورد کرده بود،
مشکل این بود که مرغان ماهیخوار در سواحل این شهر از شدت
گرسنگی می مردند، به گونه ای که با خطر انقراض مرغان ماهیخوار
روبرو بودند ، از پژوهشگران مختلف دعوت شد تا این معضل را
بررسی و حل کنند.
پژوهشگری علت را دریافت: علت این بود که در نزدیکی ساحل
این شهر کارخانه تولید فرآورده های دریایی بود که ضایعات خود
را در کنار ساحل رها می کرد، و مرغان ماهیخوار به خوردن
همان ضایعات ماهی عادت کرده بودند که حاضر و آماده در
اختیارشان قرار می گرفت و دیگر زحمتی برای شکار و صید ماهی
نمی کشیدند.
با انتقال کارخانه، آنها دیگر از استعداد خود که شکار ماهی حتی در
عمق یک صد متری دریا بود بهره نمی بردند، و هیچ تغییری در
خود برای صید ماهی ایجاد نمی کردند
همین عدم تلاش و عدم تغییر باعث شده بود که آنها از شدت گرسنگی
بمیرند و تمایل به عدم تغییر به عنوان مانع تغییر معنا پیدا کرد.
عدم تلاش چیست؟
عدم تلاش به معنای آن است که به چیزهائی که داری، و به ما
داده می شود، اکتفا نموده و هیچ گونه تلاش و کوششی برای
بهبود و تغییر وضعیت ننمائیم.
مقاله تبدیل موانع به فرصت در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)
را از دست ندهید.
چرا عدم تلاش در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) ناپسند است؟
عدم تلاش همیشه مذموم و ناپسند است، لکن در دوران پیشکسوتی
(بازنشستگی) از ناپسندی بیشتری برخوردار است، زیرا که در این
دوران زیبا، فرد خود را با حقوق پیشکسوتی(بازنشستگی) که از
صندوق های بازنشستگی دریافت می دارد، راضی می نماید و دیگر
باور دارد که بیش از آن حقوق دیگر حق او نیست و برای افزایش آن
و یا افزایش منابع درآمد هیچ اقدامی نمی نماید.
و یا تنها به برنامه های تهیه شده توسط کانون ها و صندوق های
بازنشستگی، بسنده نموده و برای خود هیچ گونه برنامه جدیدی،
برای گردش، تفریح، سلامتی، شادی و نشاط خود تهیه نمی نماید.
و یا متأسفانه در گوشه پارکها تنها روزگار می گذراند و منتظر است
که ببیند روزگار برای او چه اتفاقاتی را رقم می زند. و برای تغییر
وضعیت هیچ گونه اقدامی نمی نماید.
و اینها همه در حالی است که همین فرد در دوران اشتغال، با تلاش
و کوشش فراوان، افتخارات بسیاری برای خود و خانواده و محل
اشتغال به همراه آورده بود و هم اکنون تنها نظاره گر اتفاقات روزگار است.
در صورتی که این یک دور باطل است و با عدم تلاش و کوشش
گنجینه های نیروی انسانی، کم کم ماهیچه ها تحلیل رفته، قوای جسمانی
نیز به تبع آن کاهش می یابد و به مرور کاهش نیروی عقلی نیز آغاز
می شود و مجددا فرد را به عدم تلاش فرا می خواند و باز با عدم تلاش،
یکی یکی از نعمات خداوندی از ما گرفته خواهد شد.
وابستگی به جسم یکی دیگر از مقالاتی است که پیشنهاد می شود،
آن را مطالعه فرمائید.
چطوری می توان در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی) برای
شادی، نشاط و سلامتی تلاش نمود؟
کافی است که اولاً ترفندهای مغز را که در مقاله دوست عزیزم،
به خوبی توضیح داده شده است، را کامل مطالعه و از ترفندهای
آن با اطلاع شویم و در صدد مقابله با این ترفندها برآئیم.
و با یک برنامه ریزی در تغییر در زندگی، و افزایش منابع درآمدی،
و نیز تغییر در سبک زندگی به سمت شادی، نشاط و سلامتی، زندگی
سراسر خوب و خوشی را برای خود و اطرافیان خود فراهم نمائیم.
اگر این مقاله برای شما مفید بود،
آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.
