الماس استعاره عشق، استقامت و مقاومت است.
چند روز پیش با یکی از عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) مشغول
صحبت بودم و ایشان با وجودی که سن 67 را تجربه می نمود،
از آماده شدن برای رفتن از دنیا و به پایان رسیدن عمرش می گفت
و از اینکه دیگر نه امیدی به زندگی دارد و نه زمان، فرصت این کار
را به او میدهد.
اینکه تا چه سنی در این دنیا باشیم یا نباشیم، شاید به موارد متعددی
مربوط می شود، که سن در بین آن موارد، از ارزش بسیار پائینی
برخوردار است. زیرا سن نیست که زمان رفتن یا ماندن را در این
دنیا مشخص می نماید.
و بحث دیگر اینکه چرا در این سن امیدی به زندگی برای ایشان وجود
ندارد، آن بحث دیگری است؟
ما در این مقاله می خواهیم این مورد را بحث و بررسی نمائیم.
پس با ما همراه باشید.
پیشنهاد می شود، مقاله آیا بازنشستگی، سقوط به دره افسردگی است
را نیز مطالعه نمائید.
الماس چیست؟
الماس کانی کمیاب و طبیعی است که از کربن تشکیل شده است.
به لحاظ شیمیایی اتم های آن با پیوند کووالانسی که قویترین پیوند
اتمی است به هم متصل شده است.
این ساختار پیوندهای یکنواخت و متراکم و ساده باعث تشکیل
سخت ترین و بادوام ترین موادی شده که تا کنون شناخته ایم.
این تعریفی است که از الماس شده است و به آن به چشم سخت ترین
و بادوام ترین مواد نگاه می شود.
چرا به پیشکسوتان(بازنشستگان) الماس می گوئیم؟
از زمانی که شروع به تحقیق و تفحص در این موضوع نمودم، و با شناختی
که از این عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) پیدا نمودم، به این باور هستم که
عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) نیز به مانند الماس، سخت و بادوام هستند،
اما تنها و تنها یک شرط برای آن وجود دارد و آن باور خود گنجینه های
نیروی انسانی است که باید به این باور من اعتقاد داشته باشند.
بارها و بارها، عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) ای را مشاهده نموده که
همچنان کوه استوار و پابرجا و چنان تکیه گاه خود و اطرافیان خود هستند
که امیدوارم صدها سال، به زندگی پربار خویش ادامه دهند.
در مقاله سن تنها یک عدد است، اعلام داشته ام که سن نمی تواند
ملاک و معیار خوبی برای سالهای عمر باشد، تنها نشان دهنده یک
عدد است که می تواند بی ارزش باشد.
عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) با استفاده از تجربه، تخصص و مهارت
خود، توانائی بازنمودن گره های کوری از زندگی خود و اطرافیان خود
دارند که هیچکس حاضر نیست آنها را بگشاید.
پس بنابر این، به این نتیجه می رسیم که عزیزان پیشکسوت(بازنشسته)،
الماس هائی هستند که سخت و با دوام می باشند، و باید به
این باور برسند که می توانند تا لحظه آخر عمر خود، که زمان آن مشخص
نمی باشد، به فعالیت های فکری، جسمی و حرکتی خود ادامه دهند.
مانند آن پیشکسوت(بازنشسته) ژاپنی که تا سن 83 سالگی، از اینکه پای
خود را به آب بزند، وحشت داشته و در 90 سالگی شروع به آموزش شنا
می نماید و در 100 سالگی مدال طلای المپیک را از آن خود می نماید.
چطوری می توان مثل الماس، ابدی شد؟
تمام راه ها، برای رسیدن به موفقیت و رسیدن به ارزشهای والای انسانی،
تنها با یک باور شروع شده و با یک تغییر بسیار ساده و کوچک ادامه می یابد.
کافی است که از خواص الماس با اطلاع گردیم از جمله:
– تقویت انرژی های درونی:
این خاصیت به خوبی در عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) که به توانائی
و تجربه و مهارت خود اطمینان دارند، کاملاً مشاهده می گردد. و به
راحتی انرژی های درونی خود را بصورت مداوم افزایش داده و افزایش
این انرژی باعث انتقال آن به اطرافیان نیز می گردد.
– از بین بردن تردید، دودلی و بی ثباتی:
این خاصیت از آن خاصیت هائی است که متأسفانه در عرف،
به اشتباه، و بر خلاف این خاصیت به عزیزان پیشکسوت(بازنشسته)
اطلاق می شود.
گنجینه های نیروی انسانی، با اتکا به معلومات و تجربیات گرانبهای
خود، در مورد حل مسائل، دیگر تردید و دودلی ندارند و به خوبی
می توانند بسیاری از مسائل را با دیده بصیرت و دانائی بنگرند و در
جهت بهترین راه کار ممکن، ارائه طریق نمایند.
– تحرک و شادابی و افزایش عزت نفس
بسیاری از عزیزان گنجینه های نیروی انسانی هستند که به گفته های
غلط جامعه که در خصوص عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) وجود دارد،
کوچکترین اعتنائی نداشته و همواره به تحرک و شادابی خود ادامه
می دهند، مصداق این عزیزان را می توانید در مسابقات ورزشی که
توسط خدمتگزاران صندوقهای بازنشستگی کشور و یا صندوق های
بازنشستگی ادارات و سازمان ها برگزار می گردد، مشاهده نمائید.
– گذاشتن الماس بر روی مرکز بدن و چاکراها باعث رفع مشکلات
و ناراحتی دستگاه گوارش و مسمومیت ها و تقویت معده و روده و
از بین بردن بیماری میشود.
دقیقاً این خاصیت الماس در عزیزان پیشکسوت(بازنشسته) مستتر است
و عزیزان گنجینه نیروی انسانی با بودن در جمع ها، بصورت منابع انرژی
مثبت در خانواده ها(با توجه به دستورات اکید اسلام) و نیز با یافتن و
ارائه بهترین راه کارها، به رفع مشکلات و ناراحتی ها کمک شایانی نمایند .
و در خصوص بیماری ها نیز با وجودی که هر یک، حداقل تعداد فرزندانی
را تربیت و به جامعه تحویل داده اند، تجربه مبارزه با بیماری ها را به خوبی
داشته و در زمانی که جوانترها با کوچکترین بیماری، روحیه خود را می بازند،
با ارائه نسخه های گیاهی و درمان های سنتی می توانند در جهت درمان نیز
مفید واقع گردند.
اگر این مقاله برای شما مفید بود،
آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.