اعمال بد دیگران در گذشته در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

اعمال بد دیگران در مواجه با ما، همیشه وجود داشته و وجود خواهد

داشت، لکن آن چیزی که بسیار مهم و حیاتی است، نحوه برخورد ما

با این اعمال چه در گذشته که اتفاق افتاده و چه در حال، که تنها

خاطرات آن به جای مانده است، می تواند یکی از شاخص های اصلی

آرامش ما را رقم بزند.

چندی پیش در حال گذر از محلی، به یکی از همکاران سابق مواجه شدم 

که پیشکسوت(بازنشسته) شده بودند و ایشان در گفتگوهای خود،

از عملکرد افرادی نام می برد که در 20 سال گذشته رفتارهائی را

با این عزیز داشته، و ایشان از آن رفتارها با ناراحتی، یاد می کرد.

در زمان یادآوری خاطرات گذشته توسط این همکار پیشکسوت(بازنشسته)

اوج غم و ناراحتی را در چهره این گنجینه نیروی انسانی درک نمودم و

در زمانی که از اوضاع وی جویا شدم، متوجه شدم که ایشان در حال

مبارزه با بیماری سرطان نیز می باشد.

آیا واقعاً ما باید خاطرات بد، و اعمال بد افراد در گذشته را باید همیشه

به همراهمان داشته باشیم؟

فکر کردن به این اعمال بد، چه آینده ای در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) برای ما رقم می زند؟

به چه طریق می توانیم از افکار را از سرخود بیرون نمائیم؟

در این مقاله بر آنیم که به این سئوالات و سئوالات دیگر که در

خصوص گنجینه های نیروی انسانی مطرح است، پاسخ داده و

آن را مورد بررسی قرار دهیم.

پیشنهاد می شود، مقاله یاد آوری خاطرات بد در دوران پیشکسوتی

(بازنشستگی) را نیز مطالعه فرمائید.

اعمال بد دیگران چیست؟

اعمال بد به کلیه اعمال و رفتارهای دیگران که در گذشته بر ما وارد

شده است، که یا به واقع بد بوده و یا اینکه در نظر ما بد جلوه نموده

است و به هر صورت موجبات رنج و ناراحتی ما را فراهم نموده باشد.

اعمال بد، می تواند رفتار باشد، یا گفتار یا عملکردی که به صورت

مستقیم یا غیر مستقیم، اجازه دادیم، که افکار و احساسات ما را مورد

آسیب قرار دهد.

همانگونه که در تعریف بالا به آن اشاره نمودیم، اعمال هر فردی،

در صورتی می تواند بر ما آسیب برساند که ما این اجازه را به آنان

بدهیم که بتوانند بر ما اثر داشته باشند، ولی در صورتی که ما این اجازه

را به آنان ندهیم، اعمال و رفتار و کردار هر فرد، تنها می تواند بر

همان فرد تأثیر بگذارد.

مقاله الماس ابدی است را نیز مطالعه فرمائید.

چرا ندیدن اعمال بد دیگران در دوران پیشکسوتی(بازنشستگی)

مهم است؟

در کلاسی یکی از اساتید گرامی برای اینکه این مطلب برای دانشجویان

کاملاً شفاف گردد، از دانشجویان خواست که یک کیف که همراه دارند

را با دست بالا آورده و در همان حالت به ادامه درس گوش فرا دهند،

در ابتدا خیلی خوب بود، و همگان توانستند که همراه با کیف در دست،

به درس گوش دهند.

لکن بعد از گذشت بیش از چند دقیقه، یکی یکی از دانشجویان،

با اعلام اینکه فشار کیف در دست موجب ناراحتی و سلب آسایش

گردیده است و نمی توانند در همان حالت به درس گوش فرا دهند،

کیف های خود را پائین گذاشتند.

کیف هائی پائین گذاشته شد، که شاید در نگاه اول، سنگینی خاصی

نداشتند و فرد با طیب خاطر آن کیف را بالا برد و در دستان خود

نگه داشت و فکر می کرد که شاید بتواند ساعتها آن را بالای نگه دارد،

لکن بعد از تنها چند دقیقه ای، فشار کیف آنچنان شد که همگان مجبور

به پائین آوردن آن شدند.

قانون 90/10 استفان کاوی:    

    

خاطرات و اعمال بد دیگران در حق ما، هر چه بوده در زمان گذشته

بوده، و شاید شما فکر کنید که اثرات آن تا کنون نیز گریبانگیر شما

است، لکن اگر درست بنگرید، اتفاقات که رخ می دهد، تنها 10%

از وضعیت ما را می تواند تحت الشعاع خود قرار دهد البته اگر ما

این اجازه را به آن اتفاق بدهیم، و 90% بقیه، مربوط به طرز رفتار

و عملکرد ما با همان 10% می شود.

پس تا اینجا به این نتیجه رسیدیم که اتفاقات و عملکرد ها، تنها

10% شرایط فعلی ما را شامل گردیده و وضعیت فعلی ما،

مربوط به تصمیمات و عملکرد ما بر می گردد.

عملکردی که در گذشته اتفاق افتاده است، بهتر است که در همان

گذشته باقی باشد، و تنها تجربیات آن را به زمان حال بیاوریم تا

بتوانیم از آن تجربیات استفاده مناسب را ببریم.

اگر ما خاطرات و عملکردهای بد دیگران در رابطه با خودمان

را به مانند کیف همیشه همراهمان داشته باشیم، مانند آن کیف ها

می شود که پس از مدت زمانی فشاری که بر بدن می آید، بدن را

شکننده می سازد و باید آماده ورود بیماری های مختلف(همانگونه

که متأسفانه آن همکار سابق ما نیز دچار آن شده بود) باشیم.

چطوری می توان با اعمال افراد بد و منفی گذشته در دوران

پیشکسوتی(بازنشستگی) برخورد مناسب نمود؟

بهترین و مناسب ترین عملکرد می تواند فراموشی آن اعمال و رفتار

باشد. و پس از آن تغییر رفتارهای خود ما که از این به بعد، به افراد

دیگر اجازه انجام اعمال بد در خصوص ما را ندهیم.

و سپس سعی در عوض نمودن آن خاطره و رفتار بد در ذهن خود

با یک خاطره و رفتار خوب (اگر از آن فرد سراغ داشته باشید که

خیلی بهینه تر است) را جایگزین کنید.

اشتباه اگر یکبار اتفاق بیافتد، اسم آن اشتباه است، لکن اگر برای بار

دوم اتفاق بیفتد، دیگر اشتباه نیست، بلکه انتخاب است.

کلام آخر اینکه، شما باید دیگران را به خاطر رفتارهای بد آنان در

گذشته ببخشید، نه به این خاطر که آنها مستحق گذشت هستند،

بلکه به آن دلیل که شما مستحق آرامش هستید.

اگر این مقاله برای شما مفید بود،

آن را به دیگر عزیزان خود نیز هدیه نمائید.